effects of proprioceptive and visual disturbance on inphase and anti-phase hand performance

Purpose: the present study aimed to investigate the effect of sensory and movement speed manipulations on bimanual coordination dynamics. here we compared to what extent the absence and or bias of different sensory modalities affect performance of coordination of movements.methods: fifteen physical education students of shahid beheshti university (aged 1825 years) were participated in the study. participants performed bimanual inphase and antiphase movements with their wrists at 3 levels of speed ranging from slow to fast and 4 different sensory conditions, including 1) normal sensory input; 2) masked vision; 3) masked proprioception; and4) full sensory deprivation. separate analyses of variance (anova) with repeated measures on speed and sensory conditions were conducted for the inphase and antiphase movement patterns, followed by post hoc analyses using the bonferroni correction. the dependent variable was error of relative phase.results: in line with observations from previous studies, results of our study showed that increasing movement speed influenced performance of the antiphase (p=0.001) but not the inphase (p=0.9) coordination patterns. specifically, as speed increased from slow to fast, the performance of 1800 antiphase patterns destabilized, with participants showing higher errorscores of relative phase. sensory manipulation showed that proprioception and vision did influence the accuracy and consistency of the coordination tasks in both the inphase and antiphase movement patterns (p=0.001).conclusion: the performance of a bimanual linear coordination task depends mainly on the availability of proprioceptive input.

اثرات تخریب حس عمقی و بینایی بر اجرای الگوهای درون مرحله و خارج مرحله دست

هدف از تحقیق حاضر بررسی دستکاری حواس و سرعت بر اجرای هماهنگی پویای دو دستی بود. بنابراین، 15 دانشجوی تربیت بدنی دانشگاه شهید بهشتی با دامنه سنی 18 تا 25 سال، به عنوان آزمودنی الگوهای هماهنگی درون مرحله و خارج مرحله را از سرعت آهسته به تند در 4 وضعیت حسی مختلف اجرا کردند. برای بررسی دو الگوی حرکتی، از دو آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری (4 شرایط حسی times 3 سرعت اجرا) روی هر کدام از الگوهای درون مرحله و خارج مرحله استفاده و اثرات اصلی پس از آن با استفاده از آزمون تعقیبی بونفرنی تحلیل شد. متغیر وابسته خطای فاز نسبی بود. نتایج نشان داد که افزایش سرعت اجرای حرکات بر اجرای الگوی حرکتی خارج مرحله1800 اثر داشت(001/0p=)، اما بر الگوی درون مرحله00 اثری نداشت(9/0p=). نتایج دستکاری حواس نشان داد که در دقت و تغییر پذیری اجرای دو فاز نسبی الگوهای حرکتی، دستکاری بینایی و حس عمقی اثر دارد(001/0. علاوه براین، در این تحقیق بیشترین مقدار میانگین خطای فازنسبی و انحراف معیار خطای فاز نسبی در وضعیت دستکاری حس عمقی بود(001/0p=). در توضیح یافته های حاضر می توان بیان کرد که تکلیف خطی هماهنگی دو دستی در تحقیق حاضر یک تکلیف وابسته به حس عمقی است.