بررسی تاثیر پارامترهای پروازی در نتایج کالیبراسیون هندسی دوربین رقومی التراکم

با توجه به ظهور دوربین های رقومی جدید و تنوع در ساخت و تکنولوژی به کاررفته در این نوع از دوربین ها ضرورت کالیبراسیون آنها به عنوان یک نیاز اولیه شناخته می شود. هزینه های بالا و مشکلات اجرایی در انجام کالیبراسیون آزمایشگاهی، استفاده از معادلات خودکالیبراسیون در سایت های میدانی را به عنوان یکی از راه حل های عملی در این زمینه مطرح می نماید. یکی از عوامل مهم و تاثیر گذار در دقت نهایی حاصل از روش خود کالیبراسیون میدانی، پارامترهای پروازی و نحوه طراحی و شرایط اخذ تصاویر می باشد. به این منظور در این مقاله ضمن طراحی یک روش شبیه سازی بلوک های فتوگرامتری در شرایط مختلف پروازی و اعتبارسنجی آن، به پیاده سازی روشهای خودکالیبراسیون هندسی بر روی انواع بلوک های فتوگرامتری پرداخته شده و تاثیر پارامترهای پروازی بر نتایج خودکالیبراسیون هندسی مورد مطالعه قرارگرفته است. بر اساس نتایج حاصل مشخص شد که افزایش پوشش طولی و عرضی به عنوان مهمترین عامل موثر بر بهبود دقت نتایج هندسی روش های خود کالیبراسیون مطرح می باشد به طوری که افزایش پوشش طولی 60 درصد به 80 درصد و افزایش پوشش عرضی 20 درصد به 60 درصد، بهبود 18 درصدی دقت موقعیتی را به همراه داشت. همچنین عکسبرداری غیرقائم موثرترین عامل پروازی در کاهش همبستگی بین پارامترهای توجیه خارجی و پارامترهای مدل خودکالیبراسیون شناخته شد، به نحوی که افزایش دامنه تغییرات پارامتر omega (˚25> omega>25˚) باعث کاهش نسبی 3 تا 5 درصدی همبستگی خارجی شده است. علاوه بر این موارد در این تحقیق مشخص شد که سرشکنی همزمان بلوک های عکسی در دو ارتفاع مختلف باعث افزایش تعداد معادلات و در نتیجه باعث افزایش دقت در مقایسه با سرشکنی بلوک در یک ارتفاع پرواز می گردد.