شناخت ساختار گسلش بر مبنای توپوگرافی در مناطق لرزه خیز

توپوگرافی، غالباً ماحصل چگونگی حرکت صفحه های تکتونیکی و گسل ها نسبت به هم است و اگر پس از شناسایی کامل ویژگی های تکتونیکی و بر اساس نرخ حرکت گسل های منطقه، این کنش و واکنش ها را مدل سازی کنیم، به مدلی کاربردی خواهیم رسید که توپوگرافی منطقه را بازسازی می کند. در این مقاله جهت نشان دادن ارتباط بین تکتونیک و توپوگرافی، بر روی سه گسل مشخص در منطقه تمرکز نموده و با استفاده از الگوریتم المان مرزی و مدل اُکادا، سعی بر شبیه سازی توپوگرافی ایجاد شده از فعل و انفعالات این سه گسل داریم. با توجه به لرزه خیزی بالای کشور ایران و ضرورت تحقیق این موضوع، با تعمیم این ایده، می توان در ابعاد وسیع تری، توپوگرافی منطقه ای را بازسازی نموده؛ سپس از مجموعه تغییرات مشاهده شده در نمای زمین و مقایسه با مدل ارتفاعی واقعی حاصل از مطالعات ماهواره ای، به کنترل ساختاری بر گسل های منطقه دست یافت. با انجام این تحقیق، بر اساس مدل سازی رابطه بین تکتونیک و توپوگرافی، به معیاری جهت شناخت و پیش بینی مشخصات گسل ها، خواهیم رسید. بدین منظور با تغییر شاخص های تکتونیکی مربوط به گسل ها، به تخمین ارتفاعات حاصل پرداخته و با در نظرگرفتن مقادیر مختلف برای سه شاخص متغیر، دست به ایجاد توپوگرافی های متناظر با هر یک زده ایم و نهایتاً با مدل ارتفاعی واقعی و مختصات توپوگرافیک این سه گسل مقایسه نموده ایم. مطالعات حاصل از مدل سازی نشان داد این سه گسل از شروع دوره کواترنری فعالیت داشته؛ همچنین با نرخ لغزش قائم 2 میلی متر در سال در حال حرکت بوده اند. با استفاده از مقایسه کمّی توپوگرافی زمین با مدل های ایجاد شده، وجود لغزش افقی در راستای شیب گسل با نرخ لغزش 5/2 میلی متر در سال، تایید شد؛ مقداری که تا پیش از این توسط مطالعات زمین شناسی یا ماهواره ای، تعیین شده بود.