مدل‌سازی عامل مبنای نحوه‌ی تخلیه جمعیت از یک اتاق مستطیلی شکل با استفاده از اتوماتای سلولی و سیستم استنتاج فازی

در این مقاله مدلی برای شبیه سازی نحوه ی تخلیه افراد از یک اتاق مستطیلی با یک خروجی با لحاظ نمودن شتاب زدگی و سرعت عامل ها به همراه تغییرات عرض خروجی و ابعاد اتاق ارائه شده و نتایج آن با تحقیقات مشابه مقایسه گردیده است. برای شبیه سازی پویا در محدوده مورد مطالعه، فضای مورد بررسی گسسته سازی شده و از مدل اتوماتای سلولی استفاده شده است. همچنین، برای محاسبه ی تمایل هر عامل به حرکت به هرکدام از سلول های مجاور خود، چند پارامتر لحاظ شده است. پارامترهای لحاظ شده در روند تخلیه این تحقیق شامل فاصله از خروجی، فاصله عامل از سایر عامل ها، زاویه حرکت عامل نسبت به خروجی و شتاب زدگی عامل می باشند. هرکدام از این پارامترها وارد یک سیستم استنتاج فازی می شوند که خروجی آن، میزان تمایل عامل به حرکت به آن سلول بر اساس آن پارامتر ورودی است. در نتیجه به ازای هر پارامتر، یک میزان تمایل به حرکت به هر سلول مجاور عامل وجود خواهد داشت که در نهایت، این مقادیر با توجه به وزن هر پارامتر جهت محاسبه میزان تمایل نهایی حرکت به هر سلول مجاور با یکدیگر ترکیب می شوند. برای به دست آوردن نتایج، ابتدا با تغییر وزن های مربوط به پارامترهای فاصله از خروجی و زاویه نسبت به خروجی، تاثیر این تغییر وزن در زمان تخلیه بررسی شده است. سپس به تغییر میزان شتاب زدگی عامل ها پرداخته و نتایج حاصل بیان شده است. همچنین در این مقاله، به تغییرات عرض خروجی و تاثیرات آن پرداخته شده است و نتایج با یک تحقیق عملی مشابه مقایسه شده است. در نهایت با تغییر ابعاد اتاقِ محل حرکت عامل ها به بررسی تغییرات ناشی از این مسئله و مقایسه ی آن با یکی از تحقیق های گذشته و معرفی شرایط بهینه برای تخلیه ی افراد پرداخته شده است. در شرایطی که شتاب زدگی عامل ها متوسط قرار داده شده است و عامل ها در اتاق 4 متر در9 متر قرارگرفته اند (یعنی شرایط مشابه با شرایط تحقیق عملی انجام شده توسط کرتز) نتایج تحقیق حاضر با نتایج داده های واقعی تخلیه 94/54 درصد انطباق دارد.