سنجش اختلال بدریختی بدنی بین دانشجویان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی دانشگاه رازی

زمینه: هدف پژوهش حاضر، سنجش اختلال بدریختی بدنی بین دانشجویان دختر و پسررشته تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی دانشگاه رازی بود.روش ها: بدین منظور با استفاده از روش تحقیق توصیفی، 343 دانشجوی دختر و پسر در سال تحصیلی91 -90 ، شامل 167 دانشجوی تربیت بدنی با گذراندن حداقل دو ترم و 176 دانشجوی غیرتربیت بدنی از سایر دانشکده‌ها که به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شده بودند، پرسشنامه اختلال بدریختی بدنی (bdd) را تکمیل کردند. از آزمون‌های ناپارامتریک مناسب برای بررسی متغیرهای مورد مطالعه استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که نرخ اختلال بدریختی بدنی در دانشجویان مورد مطالعه 8/3% می-باشد(13از 343 نفر). بیشترین اختلال بدریختی بدنی در بین دانشجویان پسر غیر تربیت بدنی با4/5% و در دانشجویان دختر غیر تربیت بدنی با میزان1/4% بود.نتیجه گیری: در کل با توجه به پایین‌تر بودن نرخ اختلال بدریختی بدنی در دانشجویان تربیت بدنی نسبت به سایر دانشجویان، به نظر می‌رسد تشویق و آگاهی دادن دانشجویان سایر رشته‌ها جهت شرکت در تمرینات ورزشی و فعالیت‌های بدنی در بهبود این اختلال مفید باشد.