بررسی نتایج عمل جراحی نزدیک بینی به روش حفظ بافت در افراد بالای 20سال، بعد از شش ماه در سال 1394

زمینه: نزدیک بینی از انواع شایع عیوب انکساری می باشد که در سال های اخیر شیوع آن بیشتر شده است. هدف از این مطالعه بررسی نتایج عمل جراحی نزدیک بینی به روش حفظ بافت در افراد بالای 20 سال، بعد از شش ماه در سال 1394 بود.روش ها: این مطالعه شامل 29 نفر (15 زن و 14 مرد) معادل 58 چشم می باشد که میانگین نزدیک بینی آنها بیشتر از 25/1 بود و بیماران با کدورت قرنیه و لنز، قوز قرنیه و بیماری های کلاژن، عروقی و اکتازیک از معاینه حذف شدند. بیماران با دید اصلاح شده کمتر از 25/20 و فشار چشم بالاتر از mmhg 21 از تحقیق حذف شدند. میانگین نزدیک بینی، آستیگماتیسم، پاکیمتری،کراتومتری و بهترین دید اصلاح شده قبل از عمل اندازه گیری و شش ماه بعد از عمل مجددا مقادیر بالا اندازه گیری شد.یافته ها: در این تحقیق میانگین سن بیماران 51/.±56/26 بود. بعد از عمل مقادیر نزدیک بینی و آستیگماتیسم به اندازه قابل توجهی کاهش یافت(001/>p) و میانگین مقادیر نزدیک بینی، آستیگماتیسم، پاکیمتری و کراتومتری به ترتیب 06/±18/.+، 03/0±31/0 ،9/38±48/458، 23/.± 5/ 40بدست آمد. بهترین دید اصلاح شده همه بیماران 20/20 بود و همچنین تفاوت قابل توجهی بین زن و مرد از لحاظ آماری مشاهده نشد.نتیجه گیری: جراحی فوتورفراکتیو کراتکتومی با استفاده از دستگاه تکنولاس 217 p برای بیماران نزدیک بین با ضخامت قرنیه کم به نسبت عیب انکساری بسیار مناسب می باشد. این مطالعه نشان می دهد که جراحی حفظ بافت برای بیماران با ضخامت قرنیه کم به نسبت عیب انکساری، با توجه به نتایج بدست آمده می تواند مناسب باشد. این نوع روش جراحی را می توان برای بیماران با شرایط مشابه پیشنهاد داد.