بررسی شیوع و عوامل موثر بر فرسودگی شغلی از دیدگاه پرستاران شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال

مقدمه : پرستاران با داشتن شغلی پراسترس، طبیعت طاقت فرسای مراقبت از بیماران، توقعات کثیر سازمانی، و بالا بودن انتظارات عاطفی بیماران از آنها به عنوان افرادی که در معرض خطر بالایی از فرسودگی شغلی اند شناخته شده اند. این مطالعه با هدف تعیین شیوع فرسودگی شغلی و علل پیشگویی کننده آن در پرستاران شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام گردید.روش ها: مطالعه ما توصیفی مقطعی بوده و در آن اطلاعات 312 پرستار توسط یک پرسشنامه پژوهشگر ساخته دو بخشی شامل اطلاعات دموگرافیک و عوامل فرسودگی آور پرستاری و همچنین مقیاس استاندارد فرسودگی شغلی ماسلاچ مورد بررسی قرار گرفت. نمونه گیری این مطالعه به شیوه سرشماری و بر طبق معیارهای پذیرش نمونه انجام پذیرفته است. اطلاعات بدست آمده توسط آزمون های توصیفی و توسط نرم افزار آماری spss نسخه 16 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: فراوانی ابتلا به فرسودگی شغلی در سطح زیاد در حیطه های واماندگی عاطفی، احساس عدم کفایت و مسخ شخصیت به ترتیب 1/32، 29 و 15% بود. بررسی میانگین عوامل فرسودگی آور شغلی نشان داد که به ترتیب عوامل اقتصادی(81/0±22/4)، اجتماعی(83/0±55/3)، محیطی(79/0±46/3)، مدیریتی(59/0±34/3)، ارتباطی(63/0±23/3)، مراقبتی (72/0±33/3) و فردی (84/0±82/2) مهمترین عوامل ایجاد کننده این پدیده از دیدگاه پرستاران مورد مطالعه بودند.بحث ونتیجه گیری: در کنار عوامل فرسوگی آوراقتصادی، عوامل مدیریتی- ارتباطی و اجتماعی نقش موثرتری در ایجاد فرسودگی شغلی ایفا می کنند که از مهمترین آنها می توان به عدم تناسب نسبت پرستار به بیمار، ارتباط ناکافی پزشکان با بیماران و مشکلات ناشی از آن برای پرستاران و همچنین ترسیم جایگاه غیر علمی از سوی رسانه‌ها برای پرستاران اشاره نمود.