آموزش تفکر دینی به کودک و نوجوان با استفاده از تمثیلات فیلسوفان مسلمان

آموزش تفکر دینی از موضوعات و دغدغه‌های اندیشمندان دانش ‌های الهیاتی بوده است. روش‌های مختلفی برای این مهم در آثارشان مشهود است. مباحث عقلی و نیز گاهی عرفانی و نقلی برای این مهم به کار رفته است. شناسایی این روش‌ها برای هدایت نسل کودک و نوجوان اهمیت دارد. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی درصدد است توانمندی و اثربخشی تمثیلات فیلسوفان مسلمان را در تفکر دینی تبیین نماید. برخی فیلسوفان مسلمان مانند ابن‌سینا و سهروردی در آثارشان به کمک داستان‌ها و تمثیل‌های رمزی مانند حی‌بن‌یقظان، سلامان و ابسال، لغت موران، عقل سرخ، فی حقیقة العشق و آواز پر جبرئیل برای آموزش تفکر دینی به جامعه پرداختند. از این تمثیلات می‌توان در راستای تقویت مبانی و تفکر مسائل مختلف دینی استفاده کرد. به‌عنوان‌نمونه در این تمثیلات مباحثی درباره الهیات به معنای عام و خاص تبیین شده که شامل معرفت‌شناسی، هستی‌شناسی، خداشناسی، انسان‌شناسی، راهنماشناسی و معادشناسی است.

teaching religious thinking to children and adolescents using parables of muslim philosophers

teaching religious thinking has been one of the topics and concerns of the thinkers of theological knowledge. different methods for this important issue are evident in their works. rational and sometimes mystical and narrative topics have been used for this purpose. identifying these methods is important for guiding the children and teenagers. in the present research it has been tried to explain the power and effectiveness of parabels of muslim philosophers in religious thinking with a descriptive-analytical method. some muslim philosophers such as ibn sina and sohrawardi have employed stories and symbolic parables in their works, such as &hayy bin yaqzan&, &salaman and absal&, &loqat moran&, &aql sorkh&, &fi haqiqa al-ishq& and &awaz par gabriel& to teach religious thinking to the society. parables can be used to strengthen the foundations and thinking of various religious issues. for example, in these parables, discussions about metaphysics in a general and special sense are explained, which include epistemology, ontology, theology, “study of humanity”, “study of guides”, as well as eschatology.