چگونگی تعامل بین نظام تربیت اسلامی و بشری با تاکید بر نظریه علامه طباطبایی

تربیت، یکی از پرکاربردترین واژه‌هایی است که در مکاتب بشری و اسلامی از آن یاد شده است. نظام های تربیتیِ مبتنی بر دیدگاه بشری، جایگاه تربیت انسان را در محدوده ی دنیا و خوب زیستن تعریف می کنند، اما نظام تربیت اسلامی با نگرش به عالم پس از مرگ خوشبختی و پیشرفت انسان در دنیا را از اهداف تربیت می‌داند. از نگاه علامه طباطبایی کمال، رشد و سعادت انسان در گرو پیروی از دستورات اسلام  است. نظام تربیت اسلامی و بشری با وجود اختلافات در مبانی، دارای نقاط اشتراکی هستند. سوال پژوهش کنونی که عبارت است از اینکه تعامل بین نظام تربیت بشری و اسلامی با تاکید بر نظریه علامه طباطبایی چگونه محقق می‌شود؟ یافته های پژوهش، حاکی از آن است که تعامل بین آن دو نظام، ممکن و از ضروریات است. پیشنهاد بر این است که هویت نظام تربیت اسلامی با دیدگاه علامه طباطبایی و همفکران او اصل قرار گیرد و هویت نظام تربیت بشری بر آن مبنا سامان یابد.

The Interaction Between the Human Training System and the Islamic Training System According to Philosopher Tabatabai’s Theory

Training is one of the most common words in humanity and Islamic schools. The human training systems position human training just in this world and just in living well. But, according to the Islamic training system, felicity after death and human improvement in the world are the goals of training. Philosopher Tabatabai believes that perfection, growth, and felicity are the results of obeying Islamic rules. Although there are some fundamental differences between the Islamic training system and the human training systems, there also exist some similarities between them. The main question here is that how an interaction between the human training system and the Islamic training system can take place according to philosopher Tabatabai’s theory. The result is that such an interaction is possible and necessity. This research suggests that the Islamic training system, in the way philosopher Tabatabai and his supporters have propsed, should be used as the base and then the teachings of human training systems be organized by that.