مطالعه تطبیقی دیدگاه علامه طباطبایی و کریشنامورتی در تبیین «تفکر» و موانع آن

اندیشه و تفکر از اصلی ترین مفاهیمی هستند که در قرآن کریم و کتب روایی تفسیری به آن ها توصیه اکید شده است. از طرفی همین واژگان در آثارجیدو کریشنامورتی نیز با زاویه نگاه متفاوت تری به وفور به چشم می‏خورد. حال مسئله این است که آیا تفکر و اندیشه در نگاه اندیشمندان دینی هم چون علامه طباطبایی و کریشنامورتی یکسان است یا تفاوت هایی دارند. برای پژوهش در این باره از روش تحلیلی توصیفی و با مطالعه آثار علامه طباطبایی و نیز آثار مکتوب کریشنامورتی استفاده شده است. در ابتدا علامه به طور مطلق موافق تفکر و اندیشه و در مقابل، کریشنامورتی مخالف تفکر و اندیشه به نظر می رسد؛ ولی با کمی تدقیق این نتیجه حاصل می شود که هم علامه و هم کریشنا موافق تفکر و اندیشه هستند، ولی هر دو به نوعی تفکر و اندیشه را به صحیح و ناصحیح تقسیم کرده و نوع اول را تایید و نوع دوم را رد می‏کنند. البته دیدگاه علامه طباطبایی و کریشنامورتی در مورد تفکر و اندیشه کاملاً منطبق بر هم نبوده و وجوه اشتراک و افتراق هایی با هم دارند.

Comparative Study of Allameh Tabatabaee and Krishnamorti’s Views on “Thinking” and its Obstacles

Thinking is among the main concepts recommended in Holy Quran as well as hadith books. On the other hand, the same words are abundantly used in Jido Krishnamorti works with a different perspective. Now the question is whether the two thinkers, Allameh Tabatabaee and Krishnamorti, share the same ideas on the issue or they have differences. For this research, descriptive–analytical methods have been used by studying the works of Allameh Tabatabaee and those of Krishnamorti. At first, Allameh looks absolutely supporting of thinking. On the other hand, Krishnamorti seems to be against it, but deep study shows that both Allameh and Krishna are in agreement about thinking. Both have somehow divided it into right and wrong and approved the former and rejected the latter. It should be noted that their views on thinking are not completely the same.They have similarities and differences.