پرسش از معنای زندگی و ارتباط آن با رنج های انسان

پرسش از معنای زندگی قابل تحلیل به چند سول عمده است: اول اینکه آیا زندگی معنا دار است و در صورت معناداری، معنای آن ذاتی است؟ در صورت پاسخ مثبت، معنای ذاتی زندگی چیست؟ اما در صورت پاسخ منفی، آیا اموری از سنخ ارزش یا هدف وجود دارند تا به واسطه آنها بتوان زندگی فاقد معنا را معنا دار نمود؟ عمده تکاپوی خداباوران، موحدین و غیر موحدین دیندار و فیلسوفان و غیر فیلسوفان به یکی از این وجوه اختصاص یافته است. در مقاله حاضر امور نامطلوب این جهانی به دو قسم دردها و رنج ها تفکیک شده است. رنج ها نیز خود به دو قسم رنج های اولیه قابل علاج و رنج های ثانویه غیر قابل علاج تقسیم می شوند. رنج های اولیه مشتمل بر دو نوع رنج های روانشناختی سهل العلاج و رنج های فلسفی صعب العلاج هستند. رنج های اولیه، شرط لازم تحقق رنج های ثانویه ممتنع العلاج هستند. رنج های ثانویه همان رنج هایی هستند که مسئله بی معنایی و پوچی زندگی را به وجود می آورند. بر این اساس اگر شخصی که دچار رنج های ممکن العلاج شده، نتواند به نحو شایسته ای چرایی وجود این گونه رنج ها در زندگی بشر و رنج کشیدن خویش را تحلیل و تبیین نماید، آنگاه رنج های سهمگین و ممتنع العلاج ظهور و بروز خواهند یافت. این رنج ها نتایجی چون پوچ گرایی، احساس ناامیدی و افسردگی و جبر مطلق، بی معنا انگاری زندگی، خودکشی، کفر و الحاد را در پی دارند.

Meaning of life and its Relation to Human Suffering

The problem of the meaning of life can be divided into several main questions: First: Does life has meaning, and if it has meaning, is its meaning intrinsic? If so, what is the intrinsic meaning of life? If not, are there any virtues or goals by which meaningless life can become meaningful? Theists, monotheists, religious nonmonotheists, philosophers and nonphilosophers have mainly had one of these two viewpoints. In this article, the undesirable affairs of this world are divided into two types: pains and suffering. Sufferings are also divided into two types: curable primary sufferings, and incurable secondary sufferings. Primary suffering can be of easilycurable psychological suffering or a difficulttocure philosophical one. Primary sufferings are necessary condition for the occurrence of the secondary sufferings. The secondary sufferings are the very ones which create the problem of meaninglessness and absurdity of life. Accordingly, in case the person enduring the curable sufferings is unable to acceptably understand and analyze the reason for the existence of these sufferings and why he suffers in life, intense and hardtocure sufferings will occur.  These sufferings lead to consequences such as absurdity, feelings of hopelessness, depression and absolute predestination, meaninglessness of life, suicide, and atheism.   Faroogh Touli[1] Mohammad Nejati[2] Seyed Abbas Taghavi[3]   [1] Assistant Professor at the department of Islamic knowledge, the faculty of medicine, Hormozgan university of medical sciences.                 moslem.salehizadeh@yahoo.com [2] Assistant Professor at the department of Islamic knowledge, Hormozgan university of medical sciences (Corresponding Author),                 Mohammad.nejati699@hums.ac.ir [3] teacher (and the head of ) at the department of Islamic knowledge, Hormozgan university of medical sciences.                                                                        Mokhtari.ar@gmail.com