هدف‌داری آفرینش از منظر قرآن کریم و حکمت متعالیه
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
فارسی نژاد علیرضا
|
|
منبع
|
عقل و دين - 1395 - دوره : 8 - شماره : 15 - صفحه:91 -120
|
|
چکیده
|
در خصوص سازگاری یا ناسازگاری آموزه‌های حکمت متعالیه با آموزه‌های قرآنی و وحیانی همواره اختلاف نظر وجود داشته است. مقاله‌ی حاضر با هدف بررسی میزان هماهنگی آموزه‌های حکمت متعالیه با آموزه‌های قرآنی، یکی از مهم‌ترین مسائل فلسفیکلامی یعنی مساله‌یهدف‌داری آفرینش را با روش تحلیلی-تطبیقی، در سه محور اصل غایت‌مندی، علت غایی و غایت افعال الهی، از دیدگاه قرآن کریم و حکمت متعالیه مورد بررسی قرار داده و به این نتیجه رسیده است که از دیدگاه قرآن کریم و حکمت متعالیه، آفرینش کاملاً غایت‌مند است؛ علت غایی آفرینش جهان، انسان، و علت غایی آفرینش انسان، ذات خداوند است؛ غایت و هدف فعلی مخلوقات و افعال الهی نیز همان ذات خداوند است، پس به طور کلی می‌توان گفت علت غایی و غایت افعال الهی، ذات بی‌همتای اوست. بنابراین، دیدگاه حکمت متعالیه در زمینه‌ی غایت‌مندی افعال الهی با قرآن کریم هماهنگ بوده و هیچ‌گونه تعارض و حتی اختلافی در این زمینه وجود ندارد.
|
|
کلیدواژه
|
قرآن کریم، حکمت متعالیه، هدف‌داری، افعال الهی، ذات خداوند
|
|
آدرس
|
دانشگاه شیراز, دانشکده الهیات و معارف اسلامی, بخش فلسفه و کلام اسلامی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
alifarsi@shirazu.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|