تحلیل ساختاری مدیریت سایش اجتماعی در سازمان‌های دولتی ایران

سایش اجتماعی سازمانی، یکی از نتایج منفی زندگی اجتماعی است که با ایجاد تحلیل رفتگی و بیگانگی سازمانی در کارکنان ناشی از رفتارهای ناسالم سازمانی هزینه‎های سنگینی برای سازمان ها و جامعه دارد. هدف این پژوهش تحلیل ساختاری مدیریت سایش اجتماعی در سازمان‎های دولتی ایران می‏باشد. تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نوع توصیفی- همبستگی با استفاده از روش‎های مدل‎یابی معادلات ساختاری می‎باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مدیران، سرپرستان و کارکنان رسمی و قراردادی سازمان‎های دولتی فنی و حرفه‎ای، شهرداری، تامین اجتماعی و اعضای هیات علمی دانشگاه‎های استان آذربایجان شرقی تشکیل دادند و بر اساس جدول نمونه‌گیری مورگان، تعداد 357 نفر به روش نمونه‎گیری تصادفی ساده به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. ابزار گردآوری داده‎ها پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 50 سوال و سه بُعد ارتباط همکاران، ارتباط مدیر با کارکنان و ارتباط با سازمان و شغل بود. به کمک تحلیل عامل تاییدی و مدل یابی ساختاری مدل ارائه شده مورد آزمون قرار گرفت. مدل مدیریت سایش اجتماعی نهایی در قالب بُعد ارتباط همکاران (مدیریت ارزش‎ها، مدیریت نگرش و رفتار، توانمندسازی کارکنان، پرورش اخلاق حرفه‎ای و راهبردهای مدارا و تنش)، ارتباط مدیر با کارکنان (مدیریت فرایند، مدیریت اختیارات و وظایف، مدیریت مسیر شغلی و مدیریت فرهنگ سازمانی) و ارتباط سازمان و شغل (بهبود و توسعه عملکرد، شناسایی، انتخاب و اجرای اقدامات، کنترل و تعامل با سازمان و مدیریت تحول گرا) مورد تایید قرار گرفت. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که مدیریت سایش اجتماعی ابتدا در ارتباط با همکاران، سپس ارتباط با سازمان و شغل و در آخر ارتباط مدیر با کارکنان اولویت پیاده سازی دارد. بر اساس نتایج حاصل، پیشنهادهایی بر پیاده سازی الگوی مدیریت سایش اجتماعی در سازمان‎های دولتی ارائه شد.  

structural analysis of social undermining management in iranian government organizations

organizational social wear and tear is one of the negative consequences of social life which has heavy costs for organizations and society by creating organizational degeneration and alienation in employees due to unhealthy organizational behaviors. the purpose of this study is structural analysis of social wear management in iranian government organizations. the research is applied in terms of purpose and descriptive-correlational using structural equation modeling methods. the statistical population of this study consisted of all managers, supervisors and official and contract staff of governmental technical and professional organizations, municipalities, social security and faculty members of universities in east azerbaijan province and according to morgan sampling table, 357 people by a simple random sampling method was selected as the sample size. the data collection tool was a researcher-made questionnaire consisting of 50 questions and three dimensions of employee communication, manager communication with employees and communication with the organization and job. the proposed model was tested using confirmatory factor analysis and structural modeling. the final social wear management model in the form of peer communication dimension (value management, attitude and behavior management, employee empowerment, professional ethics development and tolerance and stress strategies), manager relationship with employees (process management, authority management and tasks, career path management and organizational culture management), and organization-job relationship (performance improvement and development, identification, selection and implementation of actions, control and interaction with the organization, and transformational management) were approved. the results of this study indicate that social wear management is first implemented in relation to colleagues, then relationship with the organization and job, and finally the relationship between the manager and employees. based on the results, suggestions were made on the implementation of social wear management model in government organizations.