اثر تسهیلات اعطایی و نرخ سود حقیقی بانک‌ها بر رشد اقتصادی(مطالعه تطبیقی ایران و مالزی)

امروزه نحوه اثرگذاری توسعه مالی و سرکوب مالی بر رشد اقتصادی موضوعی چالش برانگیز می باشد. با توجه به دیدگاه های متفاوت در این حوزه، این پژوهش به بررسی تاثیر تسهیلات اعطایی بانک ها و نرخ سود آن ها بر رشد اقتصادی در دو کشور ایران و مالزی بصورت تطبیقی می پردازد. دوره زمانی تحقیق حاضر 1366-1396 برای ایران و 2016-1985 برای مالزی و با استفاده از مدل خود رگرسیونی با وقفه های توزیعی ardl به برآورد الگو پرداخته شده است. نتایج آماری حاکی از تاثیرگذاری مثبت متغیرهای تسهیلات اعطایی بانک ها، سرمایه گذاری مستقیم خارجی و تشکیل سرمایه ثابت بر نرخ رشد اقتصادی و تاثیر منفی نرخ سود حقیقی برای تسهیلات بر نرخ رشد اقتصادی در ایران است. اما ضریب متغیر تراز تجاری در ایران منفی و در مالزی مثبت و به لحاظ آماری بی معنی است که آسیب پذیری اقتصاد ایران را نسبت به تحولات تراز تجاری منعکس می کند. به علاوه اثرمثبت fdi و اثر منفی نرخ سود تسهیلات بر رشد اقتصادی در مالزی به مراتب قوی تر از ایران است. لذا سیاست پولی و نرخ بهره ابزار موثرتری برای کنترل نوسانات در طول ادوار تجاری در اقتصاد مالزی نسبت به ایران بحساب می آید.

Impact of domestic credit and real interest rate on economic growth:Cases of Iran and Malaysia

the effect of financial development and financial repression on economic growth is a challenging topic. This research examines the effect of banks facilities and their interest rates on economic growth in both Iran and Malaysia during the period 13661396 for Iran and 1985 2016 for Malaysia by using the Distributed Lag Regression Model (ARDL). The statistical results indicate the positive effect of the variables of banks' facilities, foreign direct investment, and fixed capital formation on the growth rate and the negative effect of the real interest rate on the economic growth rate in Iran. But the trade balance coefficient negative in Iran and positive and insignificant in Malaysia, implying the vulnerability of the Iranian economy to foreign trade. In addition, the positive effect of FDI and the negative effect of the facility's interest rate on economic growth in Malaysia are far stronger than Iran. Therefore, monetary and interest rate policy is a more effective instrument for controlling flucyuations during the business cycle in the Malaysian economy compared to Iran.