شاخص حکمرانی در اسلام و تاثیر آن بر بروندادهای سلامت در ایران

موضوع »حکمرانی خوب « یکی از مباحث بسیار مهم و درعین حال جدید در ادبیات توسعه است که از دهه 1980 به بعد مطرح شد. بر اساس مفهوم حکمرانی خوب، مداخله کم یا زیاد دولت مشکل توسعه نیست بلکه کیفیت مداخله دولت مسئله اصلی است. بانک جهانی حکمرانی خوب را بر اساس شش شاخص حق اظهارنظر و پاسخگویی، شاخص ثبات سیاسی، شاخص کارایی و اثربخشی دولت، شاخص کیفیت قوانین و مقررات، شاخص حاکمیت قانون، شاخص کنترل فساد تعریف می کند. در این پژوهش با تکیه بر شاخصهایحکمرانیخوبدراسلام و با استفاده از روش fmols، به بررسی تاثیر شاخص حکمرانی خوب بر بروندادهای سلامت (امید به زندگی در بدو تولد)، در کشور ایران در دوره زمانی 2014-1996 می پردازد. نتایج حاصل از تخمین مدل نشان می دهد که در کنار سایر عوامل اقتصادی اجتماعی و بهداشتی، حکمرانی به عنوان یک عامل موثر بر بهبود شاخص های بهداشتی می باشد و از آنجا که حکمرانی در ایران ضعیف می باشد حکمرانی ضعیف تاثیر منفی بر امید به زندگی در ایران داشته است.