چالش های استقرار الگوی تعالی سازمانی (efqm) به عنوان یک چارچوب بهبود عملکرد در نظام اداری ایران

امروزه شاهد آن هستیم که بسیاری از سازمان‌ها اعم از دولتی و خصوصی و با ماهیت صنعتی، آموزشی، خدمانی و بازرگانی جهت بهبود عملکرد اقدامات و فعالیت‌های خود و افزایش توان رقابتی، نسبت به استقرار ابزارها و فنون جدید مدیریتی اهتمام می‌ورزند. اما نکته قابل تامل این است که استقرار و به کارگیری این ابزارها و فنون مدیریتی می‌بایست خردمندانه و آگاهانه صورت پذیرد. طی سال‌های اخیر جهت‌گیری‌هایی در سازمان‌های دولتی ایران در خصوص کیفیت و ایجاد تعالی سازمانی، صورت پذیرفته است و به عقیده نگارنده در استقرار و جاری‌سازی فلسفه کیفیت و تعالی، بسیاری از سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی کشور با صرف هزینه‌های بسیار زیاد، شتابزده عمل نموده و در خصوص ایجاد زیرساخت‌های مناسب به منظور نهادینه شدن فرهنگ کیفیت و تعالی، سیاست‌ها و خط‌مشی‌های مناسبی پیش‌بینی نگردیده است. از این رو، نگارنده در نوشتار حاضر موضوع تعالی سازمانی (efqm) در نظام اداری ایران را با رویکرد انتقادی مورد مداقه قرار داده و سپس به منظور استقرار عالمانه آن یک الگوی مفهومی ارائه می گردد.