تاثیر مدیریت منابع انسانی الکترونیکی و هوش مصنوعی در مدیریت در مدیریت استعداد پژوهشگاه فضایی ایران

رشد و توسعه‌ی روزافزون دانش بشر، نفوذ فناوری اطلاعات و ظهور مباحثی مانند هوش مصنوعی و تجلی کلمه الکترونیک باعث شده است تا بسیاری از رویکردهای مربوط به مدیریت منابع تغییر ماهیت دهند. در این راستا پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر مدیریت منابع انسانی الکترونیکی و هوش مصنوعی بر مدیریت استعدادهای پژوهشگاه فضایی ایران انجام شد. این تحقیق از نظر نوع کاربردی، به صورت کمی است. جامعه‌ی آماری کلی تحقیق تمامی کارکنان پژوهشگاه فضایی ایران بود که تعداد آن‌ها 725 نفر شد. که بر اساس جدول کوکران و بر اساس روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، تعداد 251 نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق تعیین شد. ابزار اصلی جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه مدیریت منابع انسانی الکترونیکی دومنیگ و همکاران (2014)، مدیریت استعداد فیلیپس و همکاران (2009) و هوش مصنوعی محقق ساخته بود. روایی آن به صورت صوری، محتوایی و سازه‌ای مورد بررسی قرار گرفت. همچنین پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد. داده‌های به دست آمده با استفاده از مدل معادلات ساختاری و نرم‌افزار اسمارت پ. ال. اس. نسخه شماره دو، تجزیه و تحلیل گردید. تحلیل داده‌ها نشان داد که مدیریت منابع انسانی الکترونیکی `با ضریب تاثیری برابر 0.363 و مقدار معناداری آن (3.382) بر مدیریت استعدادها و هوش مصنوعی با ضریب تاثیری برابر 0.545 و مقدار معناداری آن (5.037) بر مدیریت استعدادها، همچنین ابعاد مختلف مدیریت منابع انسانی الکترونیکی و هوش مصنوعی بر مدیریت استعدادهای پژوهشگاه فضایی ایران تاثیر دارد.