تجزیه‌و‌تحلیل توانمندی‌های موثر بر موفقیت قابلیت ارتجاعی زنجیره‌ی‌ تامین با استفاده از رویکرد ترکیبی ism و anp (مطالعه‌ی موردی: شرکت سهامی ذوب‌آهن اصفهان)

مدیریت زنجیره‌ی تامین، یک فلسفه‌ی جامع برای اداره‌ی کانال‌های توزیع از عرضه‌کننده تا مصرف‌کننده است. قابلیت ارتجاعی را می‌توان، توانایی زنجیره‌ی تامین برای واکنش در برابر حوادث غیرمنتظره و حفظ تداوم عملیات شبکه در سطح مطلوب بیان کرد. در این پژوهش، از رویکرد ترکیبی مدل‌سازی ساختاری تفسیری1 و فرایند تحلیل شبکه2، به‌منظور شناسایی، تفسیر و تایید توانمندی‌های عمده‌ای که بر موفقیت قابلیت ارتجاعی زنجیره‌ی تامین تاثیر می‌گذارد، استفاده کرد. جهت جمع‌آوری داده‌ها ضمن استفاده از ادبیات این حوزه، با 35 نفر از متخصصان زنجیره‌ی تامین شرکت ذوب‌آهن جهت ارزیابی و انتخاب توانمندی‌های موثر بر موفقیت قابلیت ارتجاعی زنجیره‌ی تامین مصاحبه و درنهایت 17 عامل شناسایی شد. از پرسش‌نامه برای انجام مقایسات زوجی استفاده ‌ و سپس چارچوبی مبتنی بر ism جهت شناسایی روابط و تعاملات بین عوامل و روش anp جهت رتبه‌بندی عوامل طراحی شد. نتایج به‌دست‌آمده حاکی از آن است که توانایی‌های موجودی بیشترین تاثیر را بر موفقیت قابلیت ارتجاعی زنجیره‌ی تامین دارد، سپس توانایی‌های چابکی و توانایی‌های انعطاف‌پذیری ازلحاظ اهمیت در رتبه‌ی دوم و سوم قرار دارد. توانایی به اشتراک‌گذاری اطلاعات نیز کمترین تاثیر را در موفقیت قابلیت ارتجاعی زنجیره‌ی تامین دارد.