پوشش غیریکنواخت و موضعی هواپیما با مواد جاذب جهت دست یابی به کمترین سطح مقطع راداری با کمترین وزن ماده جاذب
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
هامون پیما داود ,علی قنبری عباس
|
|
منبع
|
رادار - 1396 - دوره : 5 - شماره : 2 - صفحه:27 -40
|
|
|
|
|
چکیده
|
در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﭘﻮﺷﺶ ﻏﯿﺮﯾﮑﻨﻮاﺧﺖ و ﻣﻮﺿﻌﯽ ﻣﺎده ﺟﺎذب ﺑﺮ روی ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺪﻧﻪ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ ﺟﻬﺖ دﺳﺖﯾﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﮐﻢﺗﺮﯾﻦ ﻣﯿﺰان ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ راداری ﺑﺎ ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﯿﺮی ﮐﻢﺗﺮﯾﻦ ﻣﻘﺪار ﻣﻤﮑﻦ از ﻣﺎده ﺟﺎذب ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ وزن ﺑﺎﻻی ﻣﺎده ﺟﺎذب ﺑﻪﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﮐﻪ در ﺣﺪود 13 ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم در ﻫﺮ ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ اﺳﺖ، ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯿﺰان ﻣﺎده ﺟﺎذب راداری در ﮐﺎﻫﺶ وزن ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺆﺛﺮ اﺳﺖ. ﺑﺮای اﻧﺠﺎم ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت از ﺑﺴﺘﻪ ﻧﺮم اﻓﺰار cst و روش ﻋﺪدی ﻣﻤﺎن و روش رﻫﮕﯿﺮی ﭘﺮﺗﻮ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ راداری ﺗﮏ ﭘﺎﯾﻪ و دوﭘﺎﯾﻪ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪ و دﯾﺪه ﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﮑﻞ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ راداری ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﮕﺬارد و ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺎده ﺟﺎذب راداری ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ راداری را ﮐﺎﻫﺶ دﻫﺪ.
|
|
کلیدواژه
|
هواپیما، ماده جاذب راداری، سطح مقطع راداری، شبیه سازی، جاسوسی
|
|
آدرس
|
دانشگاه شیراز, ایران, دانشگاه شیراز, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|