شناسایی، اولویت‌بندی و الگو‌سازی عوامل شکل‌گیری شبکه‌های دانش در سازمان‌های دانش‌محور با رویکرد ساختاری تفسیری

با توجه به سرعت بالای رقابت در فضای کسب‌وکار و اثر آن بر عملکرد و توانایی سازمان‌ها در حفظ موجودیت سازمانی، نیاز است تا سازمان‌ها از ابزارهای نوین مدیریتی جهت افزایش سرعت جریان دانش به‌منظور افزایش تولید و بازتولید دانش استفاده نماید. به این منظور نیاز است تا از یک مدل مناسب برای شکل‌دهی شبکه‌های دانش استفاده شود. تحقیق حاضر با هدف مدل‌سازی ساختاری تفسیری مدل /شبکه‌‌ی دانش در سازمان‌های دانش‌محور (مرکز تحقیق و توسعه خودرو) انجام شده است. سوالات این پژوهش این است که عوامل موثر در شکل‌گیری شبکه‌های دانش در سازمان‌های دانش‌محور کدامند و روابط بین این عوامل چگونه است؟ طرح تحقیق حاضر ترکیبی اکتشافی بوده و با ترکیبی از روش‌های کمّی و کیفی و با تکیه بر نظر خبرگان، عوامل موثر در شکل‌گیری شبکه‌های دانش و روابط بین آن‌ها در سازمان‌های دانش‌محور، شناسایی و رتبه‌بندی شده‌اند. جهت تجزیه‌وتحلیل اطلاعات، در مرحله کیفی از روش دلفی و در مرحله کمّی از روش مدل‌سازی ساختاری تفسیری استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد، توسعه فرآیندهای مدیریتی بیشترین تاثیر را در شکل‌گیری شبکه‌های دانش دارند و تاثیرپذیرترین عامل‌ها نیز در سطح نخست از مدل قرار دارند که شامل نوع دانش، فرهنگ، ساختارهای سازمانی و سازوکارهای ارتباطی می‌شود. پیشنهاد می‌شود در حوزه پژوهش، فناوری و حتی در حوزه‌های عملیاتی دیگر نیز شبکه‌های دانش بین سازمانی با مدل طراحی‌شده در این تحقیق، جایگزین طرح‌ها و پروژه‌های پراکنده فعلی مدیریت دانش شود.