همکاری‌های علمی و فن‌آورانه میان صنایع دفاعی و دانشگاه‌ها: رویکرد تحلیل علّی لایه‌ای

موضوع همکاری بین دانشگاه و صنعت، برای دهه های متوالی، فکر سیاستگذاران و همچنین پژوهشگران را به خـود مشـغول کـردهاست. در کشور ما نیز، تلاشهای زیادی، هم در زمینه نظری و هم در میدان عمل، به منظور شکلدهی به همکاری پویا و اثربخش میاندانشگاه و صنعت و به ویژه صنایع دفاعی، انجام گرفته است. اما، آنچه مشهود است، این است که هنوز همکـاری علمـی و فـن آورانـهمطلوب و مورد نظر میان دانشگاه و صنایع دفاعی شکل نگرفته است و گویا راهکارهای ارایه شده و سازوکارهای طراحی شده برای گذاراز موانع و چالش های پیش رو، کم اثر مانده اند. به نظر می رسد که عدم کارایی و اثربخشی راهکارهای بـرون رفـت از شـرایط فعلـی، بـهسطحی بودن راهکارها ارتباط دارد، که خود ریشه در سطحی بودن تحلیل ها و موانع و چالش های شناسایی شده، دارد. این پژوهش، بـرآن است تا با استفاده از روش تحلیل علّی لایه ای (cla)و بهره گیری از نظرات جمعی از خبرگان دانشگاه و صنایع دفـاعی، ضـمنشناسایی وضعیت موجود همکاریها میان صنایع دفاعی و دانشگاهها بر عمق تحلیلها افزوده و به شناسایی وضعیت مطلوب در رابطه باهمکاری دانشگاه و صنایع دفاعی پرداخته و راهکارها و سازوکارهایی را برای گذار ارایه کند. یافته هـای ایـن پـژوهش، در برگیرنـدهیوضعیت موجود، وضعیت مطلوب و سازوکارهای گذار در رابطه با همکاریهای علمی و فنآورانه صنایع دفاعی و دانشگاهها در لایه های مختلف، یعنی لیتانی، علل نظام مند، گفتمان/جهان بینی و اسطوره ها/استعاره ها است.