مطالعه تطبیقی سیاست‌های توسعه همکاری‌های فناورانه کره جنوبی و ایران

ایجاد تقاضا برای محصولات فناورانه، تامین‌مالی نوآوری، برون‌سپاری تحقیق و توسعه و... ازجمله اقدامات اثرگذار شرکت‌های‌بزرگ در تعامل با شرکت‌های دانش‌بنیان است.از سوی دیگر شرکت‌های دانش‌بنیان نیز با توانایی علمی و فنی خود می‌توانند نقش موثری را در تامین نیازهای‌فناورانه شرکت‌های بزرگ ایفا نمایند. بااین‌حال، تعامل این شرکت‌ها به دلایل مختلف بامشکلاتی روبه‌روست و همکاری این دو رکن اقتصاد دانش‌بنیان ایران با جایگاه مطلوب خود فاصله دارد.دراین‌میان، سیاست‌های دولت می‌تواند نقش به‌سزایی در تسهیل این ارتباطات داشته‌باشد. یکی از دولت‌هایی که با تصویب قانون همکاری‌های متقابل سودمند شرکت‌های بزرگ با شرکت‌های کوچک و تشکیل وزارت‌خانه شرکت‌های کوچک و متوسط و استارت‌آپ‌ها قدم‌های موثری برای توسعه تعامل بین شرکت‌ها برداشته، کشور کره‌جنوبی است. این تحقیق، با تحلیل مقایسه‌ای و بامطالعه تطبیقی سیاست‌های توسعه همکاری‌های فناورانه کره‌جنوبی و ایران و تقسیم ابزارهای سیاستی این دو دولت در سه دسته ابزار شامل ابزارهای تحریک تقاضا، ابزارهای تحریک عرضه و ابزارهای بهبود زیرساخت همکاری ،به دنبال راهکارهایی به‌منظور توسعه این همکاری‌ها در ایران است. تمرکز بر ابزارهای تحریک عرضه و زیرساخت های همکاری در ایران چشم گیر است لکن بر خلاف کشور کره جنوبی که ابزارهای مهمی را برای تحریک تقاضا به کار گرفته است، خلا جدی در ابزارهای تحریک تقاضا در کشور ایران وجود دارد.

A comparative study of South Korea and Iran’s technological collaboration development policies

Creating demand for technological products, financing innovation, outsourcing research and development, etc. are among the effective actions of large firms in interaction with knowledge-based firms. On the other hand, knowledge-based firms can also play an effective role in meeting the technological needs of large firms with their scientific and technical ability do However, the interaction of these firms is facing problems due to various reasons and the cooperation of these two pillars of Iran’s knowledge-based economy is far from its desired position. In the meantime, government policies can play a significant role in facilitating these connections. South Korea is one of the governments that has taken effective steps to develop interaction between firms by passing the Law on Mutually Beneficial Cooperation between Large Firms and Small Firms and forming the Ministry of Small and Medium Enterprises and Startups. This research, with a comparative analysis and a comparative study of the policies for the development of technological cooperation between South Korea and Iran and the division of the policy tools of these two governments into three categories of tools including tools for stimulating demand, tools for stimulating supply and tools for improving cooperation infrastructure, looking for solutions to develop these cooperations in Iran Is. The focus on supply stimulation tools and cooperation infrastructures is remarkable in Iran, but unlike South Korea, which has used important tools to stimulate demand, there is a serious gap in demand stimulation tools in Iran.