بررسی اثر کود آزومایت بر رشد و برخی ویژگی های فیزیولوژیکی دو رقم گوجه فرنگی (lycopersicun esculentum) تحت تنش خشکی

به منظور بررسی اثر کود آزومایت بر رشد و برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی دورقم گوجه‌فرنگی (ازمیر و ایزوبلا) تحت تنش خشکی، آزمایشی گلدانی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش خشکی در سه سطح (آبیاری بر اساس 100درصد ظرفیت مزرعه به عنوان شاهد، 2/3 و 1/3 ظرفیت مزرعه) و چهارسطح آزومایت (صفر، 25، 50 و 100گرم در هر گلدان) با چهار تکرار به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب کاهش طول ساقه، سطح برگی، وزن تر و خشک گیاه، محتوای نسبی آب، کلروفیل کل، فتوسنتز و هدایت روزنه‌ای برگ، افزایش طول ریشه، نشت یونی و پرولین برگ شد. استفاده از آزومایت باعث افزایش طول ساقه و ریشه، سطح برگی، وزن خشک و تر گیاه، محتوای نسبی آب، پرولین، کلروفیل کل، فتوسنتز و هدایت روزنه‌ای و کاهش نشت یونی برگ در مقایسه با گیاهان شاهد در هر دو رقم شد. آنالیز واریانس اثر تنش خشکی و آزومایت را بر وزن ترگیاه، محتوای نسبی آب، پرولین، کلروفیل کل و فتوسنتز برگ معنی‌دار نشان داد. همچنین اثر تنش خشکی و رقم تاثیر معنی‌دار بر وزن تر گیاه، محتوای نسبی آب، پرولین، کلروفیل کل، فتوسنتز و هدایت روزنه‌ای داشت. علاوه بر این اثر متقابل آزومایت و رقم تاثیر معنی‌دار بروزن تر گیاه، محتوای نسبی آب، پرولین، کلروفیل کل و فتوسنتز برگ نشان داد. به طور کلی آزومایت درمقاومت به تنش خشکی گیاه گوجه‌فرنگی موثربود.