اثر غلظتهای مختلف کیتوزان بر جوانه زنی بذر و آنزیمهای آنتی اکسیدانت گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) در شرایط تنش کم آبی

به منظور بررسی اثر غلظتهای مختلف کیتوزان 0 ، 05/0، 1/0، 2/0، 4/0، 5/0، 1، 2، 3 درصد همراه با تیمار اضافی آب مقطر بر جوانه زنی و رشد گیاهچه گلرنگ (carthamus tinctorius l.) تحت تنش کم آبی (0، 4-، 8- و 12- بار) آزمایشی در شرایط محیطی کنترل شده انجام شد. نتایج نشان داد با افزایش تنش، درصد جوانه زنی، شاخص جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه، وزن خشک ساقه چه و ریشه چه و محتوی پروتیین کاهش یافت. با تشدید تنش به سطح 8- بار، میزان پرولین، محتوی مالون دی آلدیید، فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز گیاهچه ها افزایش یافت. بیشترین طول و وزن خشک ساقه چه در غلظت 4/0 درصد کیتوزان مشاهده شد که نسبت به تیمار آب به ترتیب 3/19 و 36 درصد افزایش نشان دادند. در غلظت های 05/0 تا 4/0 درصد کیتوزان میزان پرولین، پروتیین و فعالیت آنزیم کاتالاز گیاهچه ها افزایش یافتند در حالی که محتوی مالون دی آلدیید کاهش نشان داد. در پتانسیل اسمزی 8 - بار، بیشترین درصد جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه در غلظت 4/0 درصد کیتوزان به دست آمد. در این پتانسیل اسمزی کاهش میزان پرولین، مالون دی آلدیید، فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز و افزایش پروتیین گیاهچه ها در غلظتهای 05/0 تا 4/0 درصد کیتوزان نسبت به تیمار آب مشاهده شد. با افزایش پتانسیل اسمزی در محیط جوانه زنی به 12- بار، درصد جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه در غلظتهای 05/0 تا 4/0 درصد کیتوزان در مقایسه با تیمار آب افزایش یافتند. همچنین در این سطح تنش کم آبی کمترین مقدار این صفات از غلظتهای 1تا 3 درصد کیتوزان به دست آمد. به این ترتیب می توان اظهار داشت که پیش تیمار بذر گلرنگ با کیتوزان در غلظتهای 4/0 و پایین تر از آن درصد جوانه زنی را بهبود بخشیده و اثر تنش کم آبی بر پارامترهای جوانه زنی را تعدیل می کند.