بررسی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه حفاظت شده شیدا، (چهارمحال و بختیاری، ایران)

بررسی فلوریستیک هر منطقه یکی از موثر‌ترین روش‌ها جهت مدیریت و حفاظت از ذخایر توارثی تنوع زیستی موجود است. منطقه حفاظت شده شیدا با مساحت 23832 هکتار در استان چهارمحال و بختیاری می‌باشد و در محدوده جغرافیایی ˊ25 ̊50 تا ˊ44 ̊50 طول شرقی و ˊ33 ̊32 تا ˊ41 ̊32 عرض شمالی قرار دارد. حداقل و حداکثر ارتفاع منطقه به ترتیب 2100 و 3165 متر از سطح دریا می‌باشد. در این مطالعه گونه‌های گیاهی موجود در منطقه جمع آوری و تعداد 316 گونه گیاهی از 48 تیره و 206 جنس شناسایی شدند. گونه‌ها بیشتر متعلق به خانواده‌های asteraceae (56 گونه)، fabaceae (36 گونه)، lamiaceae (32 گونه)،poaceae (29 گونه)، apiaceae (25 گونه) و brassicaceae (18گونه) و جنس‌های astragalus (17 گونه)، centaurea (10 گونه)، cousinia ، nepeta، salvia و stachys (5 گونه)، silene، bromus و hordeum (4 گونه) می‌باشند. از بین گیاهان حدود 9.44 % (دارویی)، 8.34 % (علوفه ای مرتعی)، 6.6 % (سمی)، 3.5 % (علف هرز)، 4.4 % (صنعتی) و 7.3 % (حفاظت خاک پوششی) می‌باشند. شکل زیستی گونه‌های گیاهی مطابق روش رانکیائر شامل 7.48 % همی‌کریپتوفیت ، 3.31 % تروفیت ، 10% کامفیت، 8 % ژئوفیت و 2 % فانروفیت می‌باشند. بررسی پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه نشان داد که 2.64 درصد گونه ها (203 گونه) به ناحیه ایرانی-تورانی تعلق داشتند. سایر گونه‌ها علاوه بر ناحیه رویشی ایرانی تورانی در نواحی رویشی دیگر نیز پراکنش دارند.