بررسی تاثیر غلظت‌های مختلف آلژینات بر برخی از شاخص‌های فیزیولوژیکی رشد گیاهچه ذرت(.Zea Mays L) در محیط آلوده به ترکیبات نفتی(گازوئیل)

چکیده اعمال شیوه های تقویت کننده بذر به منظور حذف یا کاهش اثر تنشهای محیطی،افزایش درصد جوانه زنی و عملکرد بذر از ارزش بالایی برخوردار می باشد. این تحقیق به منظور شناخت اثر غلظت‌های مختلف از پلیمر زیستی آلژینات به عنوان لایه پوششی بذر بر مراحل فیزیولوژیکی رشد گیاهچه ذرت، تحت تنش آلودگی نفتی، انجام شده است. این طرح به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار صورت گرفت. تیمار درصد آلودگی نفتی (گازوئیل) در چهار سطح 0، 2، 4، 6 درصد وزنی و تیمار غلظت های ماده پوشش‌دهنده(آلژینات کلسیم) در چهار سطح 0، 1، 2، 3 درصد حجمی استفاده شد. نتایج حاصل از اثر تیمار پوششی، صرف نظر ازغلظت پلیمر زیستی، بر درصد جوانه زنی بذر ذرت نسبت به تیمار شاهد، معنی‌دار بوده است.( p<0.05) همچنین درصد جوانه زنی در تمامی تیمارهای پوششی، تحت تاثیر آلودگی نفتی نسبت به تیمار شاهد(بدون پوشش) بطور معنی‌داری بیشتر بوده است( p<0.05). در بیشترین درصد آلودگی(6 درصد)، بهترین درصد جوانه زنی در تیمار 2 درصد آلژینات کلسیم مشاهده شد. از سویی دیگر بیشترین طول گیاهچه، طول ریشه و وزن تر در 6 درصد آلودگی مربوط به تیمار 1و2 درصد آلژینات کلسیم بوده است. براساس نتایج حاصل از این پژوهش، تیمارهای 1و2 درصد آلژینات کلسیم نتیجه موثرتری را در بهبود شاخص های فیزیولوژیکی رشد گیاهچه ذرت تحت تاثیر آلودگی نفتی)گازوئیل (نشان داده است.