ارزیابی شاخص های تشابه در اختصاص قطعات نمونه به جوامع گیاهی از قبل طبقه بندی شده

تحقیق حاضر در نظر دارد تا کیفیت شاخص‌های تشابه قطعه نمونهگروه در اختصاص قطعات‌نمونه به جوامع‌گیاهی را با استفاده از شاخص‌های ارزیاب مبتنی بر گروه و گونه مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و مناسب‌ترین روش را ارائه دهد. برای این منظور از داده‌های بانک اطلاعاتی پوشش‌گیاهی شمشاد هیرکانی در دو استان گلستان و مازندران (تعداد 437 رولوه) استفاده شد. با استفاده از نتایج تلفیقی دو روش twinspan معمولی و اصلاح‌شده به همراه نتایج تحلیل خوشه‌ای، تعداد 11 گروه گیاهی طبقه‌بندی شد. گروه‌های حاصله به عنوان گروه‌های اولیه در محاسبه شاخص‌های تشابه قطعه‌نمونه گروه مد نظر قرار گرفتند. پس از گروه‌بندی، نخست درجه اجتماع‌پذیری گونه گروه با استفاده از شاخص تعلقه فی اصلاح‌شده برآورد شده و سپس با بکارگیری 6 شاخص تشابه قطعه نمونه گروه اقدام به تخصیص دوباره قطعات نمونه به گروه‌های 11 گانه ‌شد. نتایج نشان داد که گروه‌های حاصل از شاخص تشابه tpfi از نظر همه شاخص های ارزیابی مورد نظر (به غیر از دو شاخص کالینسکی و انحصارگرایی) نسبت به بقیه 5 شاخص تشابه قطعه‌نمونه گروه از کیفیت مطلوب‌تری برخوردار است. نتایج تحلیل pca در ارتباط با مقادیر شاخص‌های ارزیابی نشان داد شاخص غیرهندسی گونه‌های معرف یا isa به همراه دو شاخص هندسی ضریب همبستگی بیسیریال نقطه‌ای و ضریب پارتانا به ترتیب اهمیت به عنوان مهمترین شاخص‌ها محسوب می‌شوند. به طور کلی نتایج تحقیق حاضر تصریح می‌کند استفاده از روش مدل مجموع شاخص تعلقه فی در تخصیص قطعات‌نمونه به گروه‌های از قبل طبقه‌بندی شده نسبت به پنج روش فروانی شاخص تشابه قطعه‌نمونه گروه در اولویت می‌باشد.