اثردگرآسیبی ژنوتیپ های مختلف زعفران crocus sativus بر علف هرز پیچک صحراییconvolvulus arvensis

چکیده به منظور بررسی اثر دگرآسیبی ژنوتیپ های مختلف زعفران بر روی صفات علف هرز پیچک صحرایی، آزمایشی در سالهای 1391 و 1392در آزمایشگاه گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی صورت پذیرفت. فاکتورها شامل 20 ژنوتیپ‌ زعفران (همدان، نیشابور1، نیشابور2، نیشابور3، نیشابور4، سبزوار، مشهد1، مشهد2، نطنز، خاف، چای‌باق خراسان، تربت‌جام، کاشان، گناباد، تربت‌حیدریه، بیرجند، یزد، شیراز، اصفهان، کاشمر) و 7 غلظت عصاره آبی زعفران (0، 3، 6، 12.5، 25، 50 و 100 درصد) بود. صفات مورد بررسی شامل طول ریشه‌چه، طول ساقه‌چه، وزن تر ریشه‌چه، وزن تر ساقهچه، وزن خشک ساقه‌چه، درصد و سرعت جوانه‌زنی بذر بودند. پیچک صحرایی به عنوان علف هرز هدف مورد بررسی قرار گرفت. طبق نتایج به‌دست آمده اثر ژنوتیپ، غلظت و اثر متقابل آن‌دو بر روی تمام صفات بررسی شده در این علف هرز در سطح یک درصد معنی‌دار بود. ژنوتیپ‌های مورد بررسی تاثیر متفاوتی بر روی صفات پیچک صحرایی داشتند. به این صورت‌که بیشترین اثر بازدارندگی مربوط به ژنوتیپ‌ خاف و نیشابور3 و کمترین اثر بازدارندگی مربوط به ژنوتیپ‌های کاشان، تربت‌جام و گناباد بود. همچنین عصاره ها باعث کاهش تمام صفات شد، اما میزان تاثیر آن متفاوت بود. با افزایش غلظت عصاره اثر بازدارندگی بیشتر شد به طوریکه بیشترین اثر بازدارندگی در غلظت 100 درصد وکمترین بازدارندگی در غلظت 3 درصدعصاره مشاهده گردید.