بررسی اثرات سمیت سلولی نانوذرات طلای تولیدی توسط Bacillus Cereus بر روی رده های سلولی هپاتوسیت و فیبروبلاست

نانوذرات طلا در زمینه پزشکی دارای کاربردهای متفاوتی هستند. سه روش برای تولید نانوذرات وجود دارد. مطالعه اخیر جهت ارزیابی اثرات سمیت سلولی نانوذرات طلای تولید شده به روش زیستی انجام شد. bacillus cereus (ptcc 1015) خریداری و سپس در محیط کشت نوترینت براث کشت داده شد. سلول های باکتریایی به وسیله سانتریفیوژ جداسازی شدند و سوپرناتانت به دست آمده با محلول کلرواوریک اسید در غلظت نهایی 1 میلی مولار گرمخانه گذاری شد. سپس سوپرناتانت تغییر رنگ یافته برای آنالیزهای اسپکتروفوتومتری، پراش پرتوی اکس(xrd) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem) استفاده شد. دو رده سلولی (hepg2 وcirchlf) برای آزمون3(4,5 dimethyl thiazol2yl)2,5 diphenyl tetrazolium bromide (mtt) استفاده شدند. مطالعات اسپکتروفوتومتری و xrd تشکیل نانوذرات طلا را تایید نمودند و تصاویر tem نشان داد که اندازه نانوذرات طلا تولیدی در حدود 1070 نانومتر بوده است. آزمون mtt نشان داد که نانوذرات طلا دارای اثر سمیت پایینی بوده و این اثر به دوز مصرفی آن ها وابسته است. در مطالعه حاضر نتایج کشت سلولی نشان داد که نانوذرات در غلظت های بالا بر روی سلول ها اثر سمی اعمال نموده اند و رده سلولی هپاتوسیت نسبت به رده سلولی فیبروبلاست در برابر غلظت های بالاتر از نانوذرات طلا دارای مقاومت بیشتری بوده اند. نانوذرات طلا تولید شده به روش زیستی می توانند به آسانی تولید، شسته و استریل شود و می توانند در آینده در بدن استفاده شوند.