تنوع و تمایز ژنتیکی جمعیت های توس (betula pendula) ایران، با استفاده از چند شکلی dnaی سه ناحیه (cd، dt و k1k2) ژنوم کلروپلاستی

تنوع ژنتیکی توس (betula pendula)، که یک گونه ارزشمند دارویی و در معرض خطر انقراض است، در سطح اندک جمعیت های باقیمانده از آن در نیمرخ شمالی ایران شامل: مارمیشو، سیاه مرزکوه، سنگده و شهرستانک، با استفاده از پلی مورفیسم dnaی کلروپلاستی سه منطقه 3800، 1800 و 2700 جفت بازی و تکنیک pcrrflp مطالعه شد. این مناطق به ترتیب cd ، dt و k1k2 نامیده می شوند. درصد جایگاه پلی مورفیک، هتروزیگوتی مورد انتظار (he) و شاخص شانون (i) در چهار جمعیت، به ترتیب برابر با 51/24 درصد، 096/0و 14/0 محاسبه شد. آنالیز واریانس مولکولی نیز نشان داد که 66 درصد از کل تنوع مربوط به درون جمعیت ها و 34 درصد آن بین جمعیتی است. محاسبه شاخص تمایز ژنتیکی (206/0=gst )، تمایز بالای جمعیت‌های توس از یکدیگر را نشان داد. مقایسه دو به دو میزان تمایز ژنتیکی جمعیت‌ها از یکدیگر نشان داد که جمعیت مارمیشو بیشترین تمایز را از سایر جمعیت ها نشان داد. برآورد میزان جریان ژنی بین جمعیت‌ها حاکی از وقوع رانش ژنتیکی بین آنها است (96/0= nm.) همچنین نتایج آزمون مانتل همبستگی معنی‌داری (77%=r ) را بین تمایز ژنتیکی جمعیت و فاصله جغرافیایی آنها از یکدیگر نشان داد. نتایج تحقیق حاضر وقوع رانش ژنتیکی در جمعیت های توس ایران و خطر در معرض انقراض بودن این گونه را تایید می کند. که به‌کارگیری راهکاری سریع و مناسب برای حفاظت آن را تاکید می نماید.

Genetic Diversity and Differentiation of the Iranian's Betula pendula Populations by DNA Polymorphisms of Three (CD, DT, K1K2) Chloroplast Genome Regions

Genetic diversity of Betula pendula, which is a medicinal value and endangered species, in small populations remaining in profile of northern Iran including: Marmishoo, Siahmarzkoh, Sangdeh and Shahrestanak, studied by polymorphisms of the three (3800, 1800, 2700 bp) regions of chloroplast DNA and PCRRFLP technique. These regions named to CD, DT, K1K2, respectively. The percentage of polymorphic loci, expected heterozygosity (He) and Shannon’s information index (I) in four populations, calculated to 24.51%, 0.096 and 0.14, respectively. Analysis of molecular variance (AMOVA), revealed that 66% of total variation was found within populations, while only 34% among populations. Genetic differentiation index (Gst= 0.206) revealed a high differentiation of birch populations to each other. Pairwise comparison of genetic differentiation showed that, Marmishoo's population by highest level of differentiation from other populations. Assessment of gene flow among populations indicate the occurrence of genetic drift between them (Nm= 0.96). In addition, Mantel test revealed a significant correlation (r=0.77) between genetic and geographical distances. Our results confirmed that the occurrence of genetic drift in birch populations, and the extinction risk of this species. Which emphasize to deployment fast and convenient strategy to it's protect.