اثر پکتین تغییر یافته مرکبات (Mcp) بر فرآیند رگزایی سلولهای Huvec و دودمان سلولی سرطان پروستات انسانی Du145

مواد پکتینی، پلی ساکارید های غنی از زیر واحد های گالاکتوز می باشند و به گیرنده‏ خود گالکتین-3 پیوند می شوند، این مواد قادر به القای آپوپتوز و مهار متاستاز در سلولهای سرطانی از طریق میانکنش با گیرنده‏ می باشند. پژوهش حاضر اثر پکتین تغییر یافته مرکبات (mcp) بر کاهش رگزایی سلولهای huvec و سلولهای سرطان پروستات انسانی du145 را بررسی می کند. پکتین مرکبات به کمک گرما و ph تغییر یافته است. این بررسی به وسیله اثر محیط کشت رویی سلولهای du145 قبل و بعد از تیمار با mcp در زمانهای 24 و 48 ساعت انجام گرفته است که حاوی عوامل موثر برای رگزایی و مهاجرت سلولی است زیرا پس از افزودن آن به محیط کشت سلولهای huvec (دودمان سلولی آندوتلیال) رگزایی و مهاجرت آنها تشدید می گردد. در حالی که اگر جداسازی محیط کشت پس از تیمار آنها به وسیله mcp باشد، کاهش رگزایی و مهاجرت در سلولهای huvec دیده می شود. پژوهشها نشان می دهد که mcp بر ترشح فاکتور های رشد رگزا نظیر vegf که از سلولهای سرطانی du145 ترشح می شوند اثر مهاری دارد و با کاهش رگزایی در سلولهای huvec و عدم مهاجرت و متاستاز آنها همراه است. در این مطالعه برای سلولهای huvec، به عنوان کنترل منفی، از peitc (phenethyl isothiocyanate) که مهاجرت سلولهای رگزا را متوقف می کند و از فاکتور رشد vegf، که خاصیت رگزایی را در این سلولها افزایش می دهد، به عنوان کنترل مثبت استفاده شد.