جداسازی و شناسایی باکتری نمک دوست نسبیsl 7 halobacillus sp. با پتانسیل زی تبدیلی ال تیروزین به ال دوپا

ال دوپا (3و 4 دی هیدروکسی فنیل ال آلانین) اولین بار در دهه 1960میلادی معرفی شد و همچنان به‌عنوان موثرترین دارو در درمان بیماری پارکینسون است. در این مطالعه، برای نخستین بار جداسازی سویه های باکتری نمک دوست نسبی تجزیه کننده ی ال تیروزین و امکان استفاده از آنها بعنوان کاتالیزگر در زی‌تبدیلی ال تیروزین به ال دوپا انجام شد. با استفاده از تکنیک غنی سازی در محیط حاوی ال تیروزین، سویه باکتری تجزیه کننده ال تیروزین که بیشترین توانایی را در زی تبدیلی ال تیروزین به ال دوپا را دارا بود با استفاده از روش های فنوتیپی و ملکولی شناسایی و توالی نوکلئوتیدی 16s rdna آن در بانک ژنی ncbi به عنوانsp. sl7 halobacillus ثبت شد. با هدف افزایش راندمان واکنش زی تبدیلی و جلوگیری از تجزیه بیشتر متابولیت تولیدی (ال دوپا)، میزان ال دوپای تولید شده تحت استراتژی سلولهای در حال استراحت و با استفاده از روش های بهینه سازی تک فاکتوری در سویه مذکور سنجش شد. براساس نتایج بدست آمده، بهترین شرایط برای زی تبدیلی عبارت است از ال تیروزرین در غلظت 1.5 گرم در لیتر.، توده زیستی در غلظت 7.5 گرم در لیتر، یون مس در غلظت 0.03 گرم در لیتر و پپتون در غلظت 1 گرم در لیتر بعنوان سوبسترای کمکی. تحت شرایط بهینه شده فوق غلظت ال دوپای بدست آمده پس از 36 ساعت گرماگذاری 0.75 گرم در لیتر با راندمان مولی 46.2% است. مطالعه اخیر نخستین گزارش از زی تبدیلی ال تیروزین به ال دوپا بوسیله سول های در حال استراحت سویه باکتری نمک دوست نسبی sp. sl7 halobacillus است.

Isolation and Identification of Halobacillus sp. SL 7: A moderately halophilic bacterium with potential biological converting L tyrosine into L dopa

L DOPA (L 3, 4 dihydroxyphenylalanine) was first discovered in the 1960s as the most effective treatment for Parkinson’s disease. In the present research, for the first time, isolation and identification of L tyrosine degrading moderately halophilic bacteria and evaluation their ability as biocatalyst for the bioconversion of L tyrosine into L dopa was studied. Using enrichment technique in tyrosine containing medium, the L tyrosine degrading strain SL 7 with the highest ability to bioconvert L tyrosine into L dopa was phenotypically and molecularly characterized and its 16S rDNA sequence was submitted as Halobacillus sp. SL 7. In order to increase the reaction efficiency and prevent the degradation of the metabolites (L dopa), One factor at a time optimization method was used to improve the yield of L dopa in conversion reaction under resting cells of Halobacillus sp. SL 7. Based on our results, the optimum bioconversion conditions for the production of L dopa can be summarized as follows: initial tyrosine concentration 1.5 g/l, biomass concentration 7.5 g/l, copper concentration 0.03 g/l and peptone at the concentration 1 g/l as cosubstrate. Under these conditions, the maximal L dopa concentration (0.75 g/l with a molar yield of 46.2%) was achieved after a 36 h reaction. This is the first report on the potential of resting cells of Halobacillus sp. SL 7, A moderately halophilic bacterium with ability biological converting L tyrosine into L dopa.