غربالگری لاکتیک اسید باکتری‌های تولید کننده‌ی هیالورونیک اسید و بهینه‌سازی محیط کشت باکتری منتخب با روش تاگوچی

پلی‌ساکارید هیالورونیک اسید (ha)، جزء اصلی ماتریکس خارج سلولی اپیتلیال، عصب و بافت همبند مهره داران و هم چنین کپسول خارج سلولی برخی از میکروارگانیسم‌ها است. این پلی ساکارید به علت ویژگی هایی از قبیل ویسکوزیته‌ی بالا و خاصیت زیست سازگاری، کاربردهای مختفی در زمینه‌های چشم پژشکی، ارتوپدی، آرایشی و مهندسی بافت دارد. بافت های حیوانی و استرپتوکوک‌ها سهم اصلی را در به دست آوردن هیالورونیک اسید دارند؛ اما به دلیل مشکلاتی از جمله آلودگی با پروتئین و وجود اندوتوکسین توجه ها به سمت باکتری‌های غیر بیماری‌زا برای تولید هیالورونیک اسید جلب شده است. لاکتوباسیلوس‌ها، باکتری‌های پروبیوتیکی هستند که مصارف گوناگونی دارند. تولید ماکرومولکول های زیستی توسط این گروه از باکتری‌ها به دلیل gras بودن آن‌ها در الویت می‌باشد. تولید هیالوونیک اسید برای اولین بار، در این لاکتیک اسید باکتری‌های gras شامل لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس 1643ptcc، لاکتوباسیلوس رامنوسوس 1637ptcc، لاکتوباسیلوس کازئی 1608ptcc و استرپتوکوکوس ترموفیلوس 1738ptcc بررسی شد. در مرحله‌ی اول، هیالورونیک‌اسید به طور روزانه تا 96 ساعت از محیط‌کشت اختصاصی هر سویه جداسازی و توسط رسوب با اتانول به طور نسبی خالص‌ شد. روش کربازول برای سنجش میزان تولید هیالورونیک اسید به کار برده شد. بر طبق نتایج به دست آمده، لاکتوباسیلوس رامنوسوس تولید هیالورونیک‌اسید حدوداً 0.4 گرم در لیتر را در ساعت 96 داشت. در مرحله‌ی بعد، افزایش ha تولیدی توسط این باکتری با استفاده از بهینه سازی محیط کشت با روش تاگوچی بررسی شد. با استفاده از این روش نقاط بهینه‌ی فاکتورها مشخص گردید و تولید هیالورونیک اسید به میزان 162% افزایش یافت.