بررسی اثر تیموکوئینون بر بیان ژن‌های inos و cox-1 در سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از مغز استخوان موش

تیموکوئینون ماده فعال برخی از گیاهان دارویی می‌باشد. علی‌رغم مطالعات گسترده در زمینه اثرات زیستی و درمانی تیموکوئینون، هیچ گونه پژوهشی در رابطه با اثر این ترکیب بر سلول‌های بنیادی انجام نشده است. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی اثر تیموکوئینون بر بیان ژن‌های inos و cox-1 دخیل در پتانسیل تنظیمکنندگی سیستم ایمنی سلول‌های بنیادی مزانشیمی (mscs) مشتق شده از مغز استخوان موش در سطح رونویسی می‌باشد. سلول‌های msc از مغز استخوان موش‌های نژاد nmri جدا شدند و پتانسیل بنیادینگی آنها توسط تست‌های تمایزی به سمت سلول‌های استخوان و چربی تایید شد. نتایج حاصل از آزمون mtt نشان داد که غلظت ic50 در بازه زمانی 24 ساعت 8 میکروگرم بر میلی‌لیتر و در بازه‌های زمانی 48 و 72 ساعت 4 میکروگرم بر میلی‌لیتر است. بعلاوه، در غلظت‌های مساوی و کمتر از 2 میکروگرم بر میلی‌لیتر بیش از 90 درصد سلول‌ها زنده ماندند، بنابراین بررسی بیان ژن‌های، سلول‌ها با غلظت 2 میکروگرم بر میلی‌لیتر از تیموکوئینون به مدت 24 ساعت تیمار داده شدند. نتایج بدست آمده از مطالعه بیان ژن‌های توسط real-time pcr نشان دهنده کاهش حدود 0.655 و 0.615 برابری (38.5 و 34.5 درصدی) به ترتیب برای ژن‌هایی inos و cox1، در نمونه‌های تیمار شده نسبت به کنترل بود (p<0.05). در نتیجه، این مطالعه نشان می‌دهد که تیموکوئینون قابلیت اثر بر پتانسیل تنظیم‌کنندگی سیستم ایمنی سلول‌های msc را دارد. همچنین این مطالعه چشم‌انداز خوبی را برای مطالعات بیشتر در این زمینه و استفاده از این ترکیب برای اثر بر قابلیت‌های سلول‌های msc در سلول درمانی را فراهم کرده است.