اثر مجزا و توام گرسنگی دوره ای و مکمل ال- کارنیتین بر شاخصه های بیوشیمیایی و ایمنی غیر اختصاصی ماهی شانک زرد باله (acanthopagrus latus, houttyn, 1782)

مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر گرسنگی دوره‌ای و مکمل ال کارنیتین بر شاخصه‌های بیوشیمیایی (پروتئین کل، گلوکز، کلسترول، تری‌گلیسرید پلاسما و گلیکوژن کبد) ایمنی غیر‌اختصاصی (فعالیت لیزوزیم پلاسما) ماهی شانک زرد باله طراحی گردید. در این تحقیق، 240 ماهی با میانگین وزنی 46/0±23/3 گرم به صورت تصادفی در 4 گروه 60 تایی ( با سه تکرار و در هر تکرار 20 قطعه ماهی) در مخازن پلاسنیکی 60 لیتری قرار گرفتند. دو گروه به صورت روزانه تغذیه شده و دو گروه دیگر بعد از هر هفت روز محرومیت غذایی به مدت 2 هفته مورد تغذیه قرار گرفتند. همچنین دو گروه از هر رژیم غذایی فوق، با 800 میلی‌گرم ال کارنیتین در هر کیلوگرم جیره غذایی تغذیه شدند در حالیکه دو گروه دیگر تنها با غذای دستی تغذیه گردیدند. گرسنگی دوره‌ای منجر به کاهش معنی‌دار میزان پروتئین کل، کلسترول و گلوکز و افزایش معنی‌دار میزان گلیکوژن کبد، تری‌گلیسرید و فعالیت لیزوزیم پلاسما گردید (05/0>p). در حالیکه ال- کارنیتین، تاثیر معنی‌داری بر میزان گلیکوژن کبد، گلوکز پلاسما و فعالیت لیزوزیم پلاسما در بین گروه ها نداشت. اثر توام ال- کارنیتین و گرسنگی دوره ای بر میزان شاخص‌های بیوشیمیایی و فعالیت لیزوزیم معنی‌دار نبود. رژیم غذایی حاوی ال کارنیتین منجر به کاهش معنی‌دار کلسترول و تری گلیسرید پلاسما در هر دو رژیم غذایی گردید. با توجه به نتایج حاضر می‌توان بیان نمود که در رژیم غذایی حاوی 800 میلی‌گرم ال- کارنیتین در هر کیلوگرم جیره غذایی منجر به افزایش متابولیسم چربی و ذخیره پروتئین در ماهی شانک زرد باله شد.