اثر سطوح مختلف ویتامین c بر رشد، تغذیه، بازماندگی و برخی پارامترهای خونی و ایمنی ماهی آکواریومی بارب حلب (barbonymus schwanenfeldii)

در این تحقیق 4 جیره غذایی حاوی اسید اسکوربیک با دوزهای صفر(شاهد) ،500 ،1000 و 1500 میلیگرم در هر کیلوگرم ماده غذایی، در 3 تکرار و به مدت 8 هفته به ماهیان بارب حلب barbonymus schwanenfeldii داده شد. ماهیان بارب حلب به تعداد 180 و با میانگین وزنی 0/5± 2/5 گرم، با دوزهای مختلف ویتامین c تغذیه شدند. در هر آکواریوم(180 لیتری) تعداد 15 ماهی بارب ذخیره سازی شد و سه بار در روز غذادهی انجام گرفت. در این تحقیق شاخصهای رشد شامل( ضریب رشد ویژه، افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی، نسبت بازدهی پروتیین، مصرف غذای روزانه و درصد بقا) اندازه گیری شد. همچنین تغییرات هماتولوژیکی گلبول سفید، هموگلوبین، هماتوکریت، گلبول قرمز، گلوبولین، آلبومین، پروتئین کل، متوسط حجم گلبول قرمز، متوسط هموگلوبین گلبول قرمز و میزان غلظت هموگلوبین گلبول قرمز بین تیمارها مقایسه گردید. نتایج آزمایش نشان دادند که بهترین شاخصهای رشد در جیره حاوی 1500 میلیگرم ویتامین c مشاهده شد که با تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشت(p<0.05). بیشترین میزان گلبول سفید در جیره 1500 میلی گرم در کیلوگرم ویتامین c و کمترین میزان آن در جیره شاهد c مشاهده شد(p<0.05). بهترین شرایط برای شاخصهای ایمنی در تیمارهای 1000 و 1500 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین c بدست آمد. بطور کلی می‌توان بیان نمود که بهترین میزان ویتامین c برای ماهی بارب حلب از نظر رشد و فاکتورهای ایمنی، سطح 1500 میلیگرم ویتامین c در کیلوگرم ماده غذایی می باشد.