مطالعه اثرات پری بیوتیک ایمنواستر بر فاکتورهای بیومتریک با تاکید بر وزن و طول و تشخیص افتراقی لوکوسیت ها در بچه ماهیان انگشت قد ماهی سفید دریای خزر (Rutilus kutum)

پری بیوتیک ایمنواستر در سطوح صفر، 2 و 4 درصد با هدف بررسی مشخصه های وزن و طول و تغییرپذیری لوکوسیت های خونی بچه ماهی سفید با وزن اولیّه 02/0± 35/0 گرم به مدت 8 هفته مطالعه شد. آزمایش با استفاده از طرح کاملاً تصادفی در قالب 1 گروه شاهد و 2 تیمار آزمایشی هر یک با 3 تکرار و به تعداد 150 عدد بچه ماهی در هر تانک انجام شد. غذادهی20-15 درصد توده زنده متغیّر بود. در پایان آزمایش اگرچه میانگین وزنی و طولی بین شاهد و تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی دار نداشت (p > 0.05)، امّا تفاوت مثبت و معنی داری در تشخیص افتراقی لوکوسیت ها مشاهده شد (p ? 0.01). لذا، با افزایش -سطح ایمنواستر در جیره درصد لنفوسیت افزایش و بترتیـب درصد مونوسیت، نوتروفیل و ایوزینوفیل کاهش معنی داری یافت. بطوری که، سطح ایمنواستر 4 درصد دارای بیشترین میزان لنفوسیت و کمترین مقدار مونوسیت، نوتروفیل و ایوزینوفیل بود (p ? 0.01). نتـایج حاصله مشخّص ساخت سطوح مورد مطالعه پری بیوتیک ایمنواستر تاثیر قابل توجّهی بر عملکرد رشدی در بچه-ماهیان سفید نداشته، درحالی که بعنوان یک محرّک ایمنی قادر است تاثیر مثبت و معنی داری را بر لوکوسیت های خون و افزایش راندمان لنفوسیت ها بعنوان یکی از شاخص های مهم ایمنی اختصاصی سلّولی ایفا نماید.