بررسی قابلیت تحمل به آب دریا و فعالیت آنزیم Na+, K+-ATPase در طی مراحل مختلف رشد (پار و اسمولت) بچه ماهیان آزاد دریای خزر

این تحقیق بمنظور تعیین مراحل پار و اسمولت و تعیین اندازه ای از بچه ماهی آزاد دریای خزر (salmo trutta caspius kessler,1877) جهت تحمل آب دریای خزر انجام گرفت. در این تحقیق از 4 گروه وزنی 5، 10، 15 و 20 گرمی در سه تیمار شوری آب دریا (5/11-11 در هزار)، آب ساحل (7 در هزار) و آب شیرین و با 3 تکرار استفاده شد. متوسط فشار اسمزی بچه ماهیان 5، 10، 15 و 20 گرمی در زمان صفر بترتیب معادل 1/7±301، 6/14±7/334، 6±7/307 و 7/8±3/331 میلی اسمول در لیتر و متوسط فشار اسمزی پس از 240 ساعت ماندگاری در آب دریای خزر بترتیب 4/13±5/346، 7/6±3/325، 9±321 و 53/0±329 میلی اسمول در لیتر محاسبه گردید. آبشش بچه ماهیان 5 گرمی، سطح پایینی از فعالیت آنزیم na+,k+-atpase (بر اساس روش غیر مستقیم سنجش فسفر معدنی آزاد شده از atp) به میزان 2/3 تا 1/6 میکرومول فسفات/ میلی-گرم پروتیین در ساعت را نشان داد. در همه گروههای وزنی میزان فعالیت آنزیم فوق در بچه ماهیان موجود در آب دریا بیش از میزان فعالیت آنزیم فوق در آب 7 در هزار بود. در گروه 10 گرمی در زمان صفر (قبل از مقابله با آب خزر) سطح بالایی از آنزیم مشاهده شد که دارای اختلاف معنی دار با گروه وزنی 20 گرمی بود (05/0p < ). این وضعیت را می توان به تغییرات متابولیک و گذار به شرایط آمادگی برای مهاجرت نسبت داد (مطابقت با تعریف پار- اسمولت). در صورتیکه بچه ماهیان 15 و 20 گرمی این مرحله را پشت سر گذاشته و ویژگیهای مرحله اسمولت را نشان می دهند.