اثر تره هالوز و سیستئین بر کیفیت اسپرم گاو بعد از انجماد

هدف از این پژوهش مطالعه اثر مقادیر مختلف تره‌هالوز و سیستئین بر کیفیت اسپرم گاو بعد از انجمادیخ‌گشایی بود. در این مطالعه، نمونه‌های منی از سه راس گاو نر جمع‌آوری و پس مخلوط شدن به شش بخش مساوی تقسیم شده و هر بخش با یکی از رقیق کننده‌های زیر رقیق و منجمد شد. 1 -فاقد سیستئین و تره‌هالوز (t0c0)، -2 دارای 5 میلی‌مول سیستئین و فاقد تره‌هالوز (t0c5)،- 3 دارای 10 میلی‌مول سیستئین و فاقد تره‌هالوز (t0c10)،- 4 فاقد سیستئین و دارای 100 میلی‌مول تره‌هالوز (t100c0)، 5- دارای 5 میلی‌مول سیستئین و 100 میلی‌مول تره‌هالوز (t100c5) و 6- دارای 10 میلی‌مول سیستئین و 100 میلی‌مول تره‌هالوز (t100c10). پس از یخ‌گشایی، جنبایی، وضعیت آپوپتوزیس، زنده‌مانی، یکپارچگی غشای پلاسمایی و آکروزوم مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌های بدست آمده در قالب آزمایش فاکتوریل 2×3 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج این آزمایش نشان می‌دهد که سیستئین اثری بر فراسنجه‌های حرکتی، وضعیت آپوپتوزیس، یکپارپگی غشای آکروزومی و زنده‌مانی اسپرم گاو پس از یخ‌گشایی نداشته (p≥0.05) و در همه فراسنجه‌های فوق در گروه فاقد تره‌هالوز به طور معنی‌داری بهتر از گروه دارای تره‌هالوز بود (p≤0.05). همچنین، بررسی اثرات متقابل تره‌هالوز و سیستئین در این آزمایش نشان می‌دهد که تیمار t0c10 بیشترین زنده‌مانی (p≤0.05) و کمترین میزان اسپرم‌های آپوپتوز شده را داشت. براساس این نتایج می‌توان نتیجه گرفت که سیستئین اثری بر اسپرم گاو نداشته و تره‌هالوز اثر منفی بر کیفیت اسپرم گاو دارد.