اثرات مصرف خوراکی مکمل کراتین بر سطح سرمی bun و کراتینین و بافت کلیوی در رت های نر تحت تمرین

مقدمه: استفاده از کراتین به عنوان مکمل غذایی، برای کمک به عملکرد ورزشی، عمومیت گسترده‌ای در میان ورزشکاران دارد. با این وجود اخیراً نگرانی‌هایی در مورد اثر زیان آور مصرف کوتاه و بلند مدت کراتین بر سلامتی بیان شده است. هدف از مطالعه‌ی اخیر، بررسی اثرات مصرف خوراکی مکمل کراتین بر سطح سرمی bun، کراتینین و بافت کلیوی در رت‌های نر تحت تمرین بود. مواد و روش ها: در این مطالعه، رت های نر نژاد ویستار با محدوده وزنی (245±5g) به طور تصادفی به 5 گروه 8 تایی: کنترل، شاهد، تمرین و دریافت کننده دوز 200 ،300، و mg/kg/d 600 تقسیم شدند. مطالعات بیوشیمیایی و بافت شناسی بعد از 10 روز مصرف کراتین و ورزش انجام شد. سپس سطح سرمی bun وکراتینین با استفاده از روش اسپکتروفتومتری مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصله با استفاده نرم افزار spss نسخه 18 و آزمون تحلیل واریانس anova تجزیه وتحلیل شدند. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که مصرف مکمل کراتین با دوزهای 200 ، 300 و 600 میلی گرم/کیلوگرم/ روز منجر به تغییرات معناداری در سطح سرمی bun در مقایسه با گروه کنترل نشد (p>0/05) و در دوزهای 200 و 300 میلی گرم/ کیلوگرم نیز سطح سرمی کراتینین در مقایسه با گروه کنترل تغییرات معناداری نداشت (p>0/05) به استثناء گروه دریافت کننده دوز 600 میلی گرم/ کیلوگرم که به طور معناداری سطح سرمی بالاتری از کراتینین را در مقایسه با گروه کنترل نشان داد (p<0/05). همچنین در ساختار بافت های کلیوی تغییرات هسیتولوژیکی معناداری در گلومرول، لوله های پروگزیمال و دیستال در مقایسه ی گروه های تجربی با گروه کنترل مشاهده نشد(p>0/05).نتایج نشان داد که مصرف مکمل کراتین در دوز بالا باعث افزایش معنادار در سطح سرمی کراتینین در مقایسه با گروه کنترل گردید اما تاثیر معناداری بر سطح سرمی bun نداشت و ضایعه و آسیب هسیستولوژیکی معناداری در بافت کلیوی گروه های دریافت کننده مشاهده نشد