بررسی رژیم و هم‏پوشانی نیچ غذایی جغدکوچک (athene noctua) و دلیجه معمولی (falco tinnunculus) در پناهگاه حیات وحش شیراحمد سبزوار

بررسی ریمه‌ها، یکی از بهترین روش‌های غیرهجومی برای تعیین محتویات‌ غذایی خورده شده توسط پرندگان شکاری محسوب می‌شود. هدف از این تحقیق بررسی رژیم‏غذایی و هم‌پوشانی ماوای‏غذایی جغد کوچک (athene noctua) و دلیجه معمولی (falco tinnunculus) در پناهگاه حیات‏وحش شیراحمد سبزوار بود. بعد از انجام عملیات صحرائی، ریمه‌های جمع‌آوری شده به آزمایشگاه منتقل شدند. سپس ریمه‌ها با خیساندن از هم باز شده و بقایای طعمه‌ها در آن‌ها تفکیک و شناسایی شد. درصد حضور هر ماده غذایی در میان کل ریمه‌ها مورد محاسبه قرار گرفت. به‌علاوه، وزن، طول و قطر ریمه‌ها، شاخص‌های درصد زیست‌توده طعمه‌های مورد استفاده، پهنای ماوای ‏غذایی، تنوع گونه‌ای، یکنواختی و معیارهای اندازه‌گیری هم‌پوشانی ماوای‏ غذایی محاسبه شد. بررسی مجموع 548 ریمه جغد کوچک نشان داد که رژیم‏غذایی این پرنده شکاری شامل سوسک‌ها (13.78%)، ملخ‌ها (15.02%)، پرندگان (5.02%)، پستانداران کوچک (18.13%)، جوندگان (18.55%)، حشره‌خورها (6.42%)، خزندگان (0.7%) و مورچه‌ها (2.79%) است. هم‏چنین، تجزیه و تحلیل 206 ریمه جمع‌آوری شده دلیجه معمولی نشان داد سوسک‌ها (24.92%)، ملخ‌ها (25.55%)، پرندگان (6.54%)، پستانداران کوچک (15.89%)، جوندگان (13.71%)، حشره‌خورها (3.12%)، خزندگان (4.98%) و مورچه‌ها (5.30%) رژیم‏غذایی این پرنده را تشکیل می‌دهند. در این تحقیق، هم‌پوشانی ماوای‏ غذایی جغد کوچک و دلیجه معمولی براساس معیار درصد هم‏پوشانی، معیار پیانکا و معیار هورن به ترتیب 88.51%، 0.98 و 0.96 به‌دست آمد. نتایج این مطالعه نشان داد اگرچه هم‌پوشانی ماوای غذایی بین جغد کوچک و دلیجه معمولی سطح بالایی بود اما کامل نبود.