بررسی تاثیر اسانس آویشن شیرازی بر روی متابولیسم گزنوبیوتیک ها در مسمویت حاد ناشی از نانو ذرات آهن

مقدمه: با توجه به اهمیت آهن و نقش استرس اکسیداتیو در بروز سمیت آن، در مطالعه حاضر تاثیر نانوذرات آهن و نقش اسانس آویشن شیرازی در تعدیل مسمومیت حاد ناشی از نانوذرات آهن و کاهش سطح فعالیت مارکرهای بیوشیمیایی کبدی و کاهش سطح فعالیت آنزیمهای cyp450 و gst مورد بررسی قرار گرفتند. مواد و روش ها: موش های صحرایی نر بالغ به 5 گروه و 3 زیر گروه، کنترل منفی دریافت کننده نرمال سالین، کنترل مثبت دریافت کننده mg/kg 200 نانوذرات آهن و گروه های تیمار با اسانس آویشن شیرازی تقسیم شدند. حیوانات به مدت 3 روز mg/kg b.w 100 و 200 اسانس آویشن را به صورت درون صفاقی دریافت کرده و سپس، موش ها کشته شده و بافت کبد به منظور بررسی های پاتولوژیکی و بیوشیمیایی برداشته شد. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که در بین مارکر های سرمی، سطح astسرم پس از تزریق نانو ذرات آهن افزایش یافته که نشان دهنده آسیب هپاتوسیتها می باشد، همچنین تزریق نانوذزات پس از 72 ساعت نیز باعث کاهش سطح فعالیت آنزیمهای cyp450 و gst شده است. تیمار حیوانات با اسانس آویشن باعث بازگشت سطح فعالیت مارکر کبدی ast و بازگشت فعالیت آنزیم gst گردید و کانون های نکروتیک ناشی از آسیب نانوذرات آهن در هپاتوسیتها تحت تاثیر تیمار با اسانس آویشن کاهش یافت. نتیجه گیری: استفاده از نانوذرات آهن موجب آسیب به بافت کبدی و افزایش متابولیسم گزنوبیوتیک ها و تیمار با اسانس آویشن می تواند در جلوگیری و بهبود این آسیبها موثر باشد.