بررسی مطلوبیت زیستگاهی artemia parthenogenetica تالاب میقان (استان مرکزی) با استفاده از تحلیل های چند متغیره

در این پژوهش برای بررسی رجحان زیستگاهی آرتمیا پارتنوژنز، 10 ایستگاه مختلف به طور ماهیانه در تالاب میقان ( ازمهرماه 1394 تا شهریورماه 1395) انتخاب گردید. در هر 10 ایستگاه ، به‌طور همزمان فراوانی‌ گونه مورد مطالعه و 15 فاکتور فیزیکی‌ و شیمیایی آب و همچنین فراوانی‌ جلبک میکروسکوپی دونالیلا سالینا (dunaliella salina) از دو عمق مختلف اندازه‌گیری گردید : سطحی و 50 سانتی‌متری (120 نمونه برای هر عمق). از نتایج حاصل از آزمون تحلیل مولفه اصلی (pca) این‌گونه استنتاج شده است که از بین کّل فاکتور‌های بررسی شده متغیر‌های سدیم، هدایت الکتریکی و سولفات به ترتیب بیشترین تاثیر را در ارتباط با مطلوبیت زیستگاهی آرتمیا پارتنوژنز در تالاب میقان داشته اند. همچنین بر اساس نتایج آنالیز تابع تشخیص (lda) میزان حضور گونه این گونه در فصول سرد سال (پائیز و زمستان) کمتر از فصول گرم سال (بهار و تابستان) بوده است. نتایج آزمون یو من ویتنی (mann–whitney u test) نشان داد به غیر از متغیر‌های سدیم، دمای آب و سولفات در بقیه فاکتور‌ها اختلاف معنی‌ داری(p<0.05) در بین نمونه‌های سطحی و عمقی تالاب وجود داشته است. بر اساس نتایج آنالیز واریانس یک طرفه (pos-thoc test) نیز در بین فراوانی آرتمیا پارتنوژنز و فصول مختلف سال و همچنین بین حضور گونه مورد مطالعه و برخی‌ از ایستگاه‌های نمونه‌ برداری اختلاف معنی‌ داری مشاهده شده است.