بررسی پاسخ هضمی میکرواورگانیسم های شکمبه به منظور تعیین کیفیت علوفه ای بونی (aeluropus lagopoides)و لولیوم (lolium perenne)منطقه سیستان با استفاده از روش تولید گاز

شناسایی کیفیت و ارزش غذایی گیاهان به دلیل اهمیت آن ها در تغذیه دام کمک موثری در توصیف جیره غذایی دام می نماید. همچنین، تعیین کیفیت علوفه یکی از مهمترین عواملی است که در جهت مدیریت صحیح مراتع لازم است. در این تحقیق کیفیت دو گونه علوفه از خانواده شبه گندمیان، بونی (aeluropus lagopoides) و لولیوم(loulium perenne) در مراتع سیستان در سه مرحله فنولوژیکی مورد بررسی قرار گرفت .ابتدا نمونه های گیاهی در سه مرحله رویشی، گلدهی و بذردهی جمع آوری و سپس نمونه ها بلافاصله به ازمایشگاه منتقل و پس از آسیاب آن ها، ترکیبات شیمیایی گوارش پذیری ماده آلی و انرژی قابل متابولیسم به روش تولید گاز(in vitro) تعیین شد. نتایج بیانگر تغییرات قابل ملاحظه ای در ترکیب شیمیایی گیاهان مورد بررسی در مراحل مختلف فنولوژیکی بود p<0/05 نتیجه توصیه می شود این گیاهان در مرحله رویشی برای تعلیف دام استفاده شود که از ارزش غذایی خوبی می باشند.با پیشرفت مرحله رشد، از مقدار پروتئین خام، گوارش پذیری ماده آلی کاسته و بر میزان فیبر افزوده شد p<0/05 بیشترین میزان حجم گاز تولیدی در 96 ساعت، گوارش پذیری ماده آلی و انرژی قابل متابولیسم مربوط به مرحله رکیفیت علوفه ای بونی در مرحله رویشی بهترین ارزش غذایی را درویشی بونی بود p<0/05 کیفیت علوفه ای بونی در مرحله رویشی بهترین ارزش غذایی را در مقایسه با مراحل دیگر بونی و مراحل مختلف فنولوژیکی گونه لولیوم داشت. نتایج نشان داد که پیشرفت مرحله رشد و درنتیجه افزایش سهم اجزاء دیواره سلولی موجب کاهش معنی داری در ارزش غذایی می شود. درنتیجه توصیه می شود این گیاهان در مرحله رویشی برای تغذیه دام استفاده شود که از ارزش غذایی مطلوب تری برخوردار می باشند.