حکمرانی خوب و نقش عاملیت جمعی

هدف تحقیق حاضر واکاوی نقش مردم در توانمندسازی یک نظام سیاسی است. بر این اساس، پرسش اساسی در این پژوهش آن است که تشکّل‌های مردم‌نهاد و مستقل از ساختار دولت، چگونه می‌توانند حکمرانی را کارآمد سازند؟ برای رسیدن به نقش عاملیت جمعی در حکمرانی مردم‌سالار، روش ساختار- کارگزار انتخاب شده است تا پیامدهای تعامل میان تشکّل‌های مردم‌نهاد و ساختارها نشان داده شود. با استفاده از فرهنگ دینی در حوزه‌های اجتماعی- سیاسی می‌توان اثبات کرد که عاملیت جمعی در ایجاد کارآمدی و سبک زندگی اجتماعی-سیاسی تاثیر بسزایی دارد. شایان ذکر است که در حوزه سیاست، تاکنون به اهمیت عاملیت جمعی در تعامل با حکمرانی کمتر توجه شده و بیشتر به نقش مدیریت فردی و کارگزار فردی اشاره بوده است و از ویژگی عاملیت جمعی از منظر دینی و قدرت بی‌نظیر آن، کمتر سخن به میان آمده است. عاملیت جمعی در یک پروسه و فرایند خاص، رویکردی فراگیر و فراکنشی در جامعه و نظام سیاسی می‌یابد و با اجماع‌سازی و مشارکت جمعی خود، نظام حکمرانی را تقویت می‌کند. در مجموع در عاملیت جمعی، ظرفیت مشارکت جمعی مردم بالا است، توزیع قدرت گردشی و چرخشی است، رضایت عامه از شروط اصلی و قوام‌بخش تعامل عاملیت جمعی و حکمرانی خوب است، نقش تشکیلات و تشکّل‌های مردمی در همه عرصه‌ها شفاف است، دولت حداقلی، و بخش خصوصی مردمی، اکثریتی است، عدالت و آزادی‌های اجتماعی- سیاسی پایه‌های عاملیت جمعی است، این رویکرد توحیدی‌محور، در زمینه‌های مختلف حاکم است، دولت تابع تشکل‌های مردمی می‌شود، در واقع، حکمرانی مشارکتی مردم‌سالاری دینی حاکم خواهد شد.

good governance and the role of collective agency

this research aims to explore the people’s role in empowering a political system. accordingly, the central question in this study is how independent people-centric organizations, detached from governmental structures, can make governance effective. to achieve the role of collective agency in participatory governance, a structure-agent approach has been chosen to demonstrate the consequences of the interaction between people-centric organizations and structures. using religious culture in the social-political spheres, collective agency significantly impacts creating effectiveness and the socio-political lifestyle. in politics, less attention has been paid to the importance of collective agency in interacting with governance, with more emphasis on individual management and personal agency. the remarkable power of collective agency and its religious dimension have yet to be discussed. collective agency in a specific process and transactional approach finds a widespread and interactive role in society and the political system, strengthening the governance system through consensus-building and collective participation. overall, in collective agency, the capacity for public participation is high, power is distributed rotationally and cyclically, public satisfaction is a fundamental condition for the effectiveness of collective agency and good governance, the role of people’s organizations in all areas is transparent, the minimal state and people’s private sector are the majority, justice, and socio-political freedoms are the foundations of collective agency, this mono-centric approach dominates in various fields, the government becomes dependent on people-centric organizations. in reality, religious participatory governance will prevail.