تاثیر اندیشه سیاسی آیت‌الله مصباح یزدی بر فضای حوزه علمیه

آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی به عنوان یکی از متفکران و فضلای حوزه علمیه قم، در دهه‌های واپسین، اقدام به تئوری‌پردازی پیرامون معارف سیاسی حکومت اسلامی داشته کرده است. پژوهش حاضر با استفاده از نظریه سیاسی آیت‌الله مصباح یزدی و روش توصیفی- تحلیلی، و چارچوب نظریه بحران توماس اسپریگنز، درصدد تبیین تاثیر اندیشه سیاسی وی بر فضای حوزه علمیه قم است. مدعا این است که چاره‌اندیشی آیت‌الله مصباح یزدی در دوره پیشا انقلاب اسلامی، میدان‌داری کنشگری سیاسی- فرهنگی از رهگذر کادرسازی حوزوی است؛ گرچه در دوران حاکمیت انقلاب اسلامی، منطق سیاست‌اندیشی وی مبتنی بر رویکرد ایجابی به امر سیاسی است که با طرح نظریه سیاسی اسلام و پذیرش گفتمان اسلام سیاسی فقاهتی، بر محوریت طرد هر سنخ اعوجاج سیاسی در مسیر حرکت تکاملی حوزه علمیه و انقلاب اسلامی سامان یافته است.

the impact of ayatollah mesbah yazdi’s political thoughton the atmosphere of the qom seminary

ayatollah mohammad-taqi mesbah yazdi, as one of the scholars and prominent figures of the qom seminary, has engaged in theorizing about the political teachings of the islamic government in recent decades. this research, using ayatollah mesbah yazdi’s political theory, a descriptive-analytical method, and thomas spragens’ crisis theory framework, aims to explain the influence of his political thought on the atmosphere of the qom seminary. the claim is that ayatollah mesbah yazdi’s solutions during the pre-islamic revolution era involved leading political-cultural activism through the training of seminary cadres. however, during the islamic revolution’s rule, his political reasoning was based on a positive approach to political affairs, which, by proposing the political theory of islam and adopting the discourse of political islam with a jurisprudential foundation, was organized around rejecting any form of political distortion in the evolutionary path of the qom seminary and the islamic revolution.