الگوسازی تربیت سیاسی رسمی با رویکرد تربیت کنشگران آگاه و فعال سیاسی (انتگرال) در جمهوری اسلامی ایران

پژوهش حاضر در راستای دستیابی به الگویی متناسب با نیازهای سیاسی حال و آینده جمهوری اسلامی ایران کوششی برای پاسخ دادن به این پرسش است که: الگوی تربیت سیاسی متناسب با تجریه تاریخی و نیازهای حال و آینده جمهوری اسلامی ایران که منتج به تربیت کنشگران سیاسی آگاه و فعال گردد، دارای چه مولفه‌ها و ویژگی‌هایی است؟ در این پژوهش از روش پدیدارشناسی تفسیری که تفسیر از پدیده‌ها را تصریح می‌کند، آنگونه که در چشم‌اندازهای مختلف از سوی افراد درک می‌شوند؛ و نیز به‌کارگیری چارچوب نظری انتگرال عدم طرد، پذیرش تکثرگرایی، ایجاد فضای بین الاذهانی و به رسمیت شناختن دیگری استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد، الگوی تربیت سیاسی حاصل از پژوهش حاضر با داشتن ویژگی‌های منحصربه‌فرد می‌تواند به‌طور همزمان با نگاه از چهار منظر عینی، ذهنی، بیناعینی، بیناذهنی به کنشگر آگاه سیاسی فعال دست یابد. اما به نظر می‌رسد به دلایلی چون نگاه به الگوی غربی، شرقی یا اسلامی و سایر الگوها، و ناکارآمدی هر یک از الگوها، تربیت سیاسی منجربه کنشگری آگاهانه و فعالانه سیاسی نشده است. لذا، مهم‌ترین سازوکار و بایسته‌های الگوی تربیت سیاسی که می‌تواند منجربه کنشگری آگاهانه و فعالانه سیاسی در جمهوری اسلامی ایران شود، مطابق رویکرد چارچوب نظری انتگرال است که به واسطه همزمان نگاه کردن از این چهار منظر حاصل می‌شود.

modeling official political education with an approach to training informed and active political actors (integral) inthe islamic republic of iran

the present study seeks to develop a model that meets the political needs of the present and future of the islamic republic of iran, aiming to answer the question: &what components and characteristics should a political education model, suitable for the historical experience and current and future needs of the islamic republic of iran, possess to train informed and active political actors?& this research employs the interpretive phenomenology method, which elucidates the interpretation of phenomena as understood from different perspectives by individuals, and the application of the integral theoretical framework that includes non-exclusion, acceptance of pluralism, creating intersubjective space, and recognition of the other. the research results showed that the political education model derived from this study, with its unique characteristics, can simultaneously achieve informed and active political actors from four perspectives: objective, subjective, intersubjective, and interobjective. however, it appears that due to reasons such as looking towards western, eastern, or islamic models and the inefficacy of each, political education has not resulted in consciously and actively political actors. therefore, the most important mechanisms and essentials of the political education model that can lead to conscious and active political actors in the islamic republic of iran align with the integral theoretical framework, which is achieved through simultaneous consideration of these four perspectives.