عدالت سیاسی در حکمت متعالیه و عرفان

هدف پژوهش حاضر بررسی دیدگاه ملاصدرا در مورد عدالت در عالم سیاست و اجتماع با رویکرد هستی‌شناسانه حکمت متعالیه و عرفان است. در این پژوهش با رویکرد اسمایی به عدالت سیاسی پرداخته شد و با سه اسم العدل، المقسط و الحلیم مورد مطالعه قرار گرفت، و هر سه اسم با مفاهیم سه‌گانه تعلق، تحقق و تخلق بررسی گردید. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و نتایج حاکی از آن است که صدرا بنا بر فلسفه متعالیه خود، عالم هستی را فعل خدا می‌داند که ویژگی‌های آن نشان از صفات و ویژگی‌های فعل خداوند و نظام احسن دارد. می‌بایست به فعل الهی راضی بود؛ چرا که عدل اساس عمل خداوند است.

political justice in transcendental wisdomand mysticism

the purpose of the present study is to review the perspective of mullā sadrā about justice in the realm of politics and society with an epistemological approach to transcendental wisdom and mysticism. this research dealt with political justice from the view of names and it studied three names of al-’adl, al-moqset, and al-halim. all three names with triplet concepts of belonging, substantiation, and creation were researched. the research method was descriptive-analytic and the results indicated that sadrā, according to his transcendental philosophy, considers the universe to be the act of god and that the world qualities indicate attributes and features of the act of god and the excellent system. therefore, we should be satisfied with the divine act as it is the basis of justice.