مبانی قرآنی و روایی مرجع امنیت سیاسی در اسلام

هدف پژوهش حاضر بررسی مبانی قرآنی و روایی مرجع امنیت سیاسی در اسلام است. در این پژوهش با کاربست چارچوب نظری برگرفته از نظریۀ امنیت دولت‎محور و نیز کاربست روش‎های سه‌گانه فهم مرجع امنیتی سیاسی و با بهره‎گیری از روش اسنادی و استنباطی مبانی قرآنی و روایی مرجع امنیت سیاسی در اسلام تبیین گردید. نتایج حاکی از آن بود که گزاره‎هایی از قرآن کریم و روایات اسلامی از یک‌سو به‎ صورت ایجابی بر لزوم تقویت مولفه‎های مرجع امنیت سیاسی (دولت اسلامی با سه مولفۀ اسلام، نهادهای حکومتی، قلمرو سرزمینی) در اسلام دلالت دارند و از سوی دیگر به ‎صورت سلبی بر رفع هرگونه تهدید از آن سه مولفه تاکید می‎کنند. با این توضیح که از تهدید تلقی شدن بدعت، ارتداد، تشبّه به کفّار، کتب ضلال (نسبت به ایدئولوژی اسلامی) و سلطه‎پذیری، استبداد، بغی و فتنه (نسبت به نهادهای حکومتی مردمی) و سلطه‎پذیری، تجاوز دشمن به سرزمین، فروش سلاح به دشمنان (نسبت به سرزمین‎های اسلامی) فهمیده می‎شود که از منظر آیات و روایات، سه مولفۀ دولت اسلامی، مرجع امنیت سیاسی محسوب می‎شوند.

the quranic and narrational foundations of the source of political security in islam

the purpose of the present study is to review qur’anic and narrational foundations of the source of political security in islam. in this research, qur’anic and narrational foundations of the source of political security in islam were explained by using the theoretical framework derived from the theory of government-centered security, triplet methods of understanding the source of political security, and documentary and inferential method. the results indicated that some propositions in the noble qur’an and islamic narrations, on the one hand, imply the necessity of boosting components of the source of political security in islam (islamic government by 3 components of islam, state institutions, territory), and on the other hand, they emphasize on removing any kind of threat against those 3 components above. it means that since bid’at (innovation in religious matters), irtedād (apostasy), assimilation to unbelievers, books of ignorance (compared to islamic ideology) and submission, autocracy, violence and seduction (against public governmental institutions) and submission, enemy’s attack against the country, selling weapons to the enemies (of islamic countries) are considered threatful, it is concluded that from the view of verses and narrations, 3 components of the islamic government are considered the source of political security.