نقش دین در تمدن‌سازی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه دین و تمدن می‌باشد. روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و نتایج نشان داد که با همه رفت و آمد تمدن‌ها، دین عاملی موثر و کلیدی در تولید کردن، پرورش دادن و به ثمر رساندن تمدن بوده ‌است. تاریخ ادیان و انبیای الهی در قرآن کریم، بسط تمدن را بیان کرده است. چراکه دین بشر را به سوی برپایی اجتماعی منسجم و منظم و بدور از پراکندگی و بی‌سامانی رهنمون شده و با ارائه عقلانیتی متعالی، انسان‌ها را در مسیر نیل به سعادت و رفاه، به پیش می‌راند. لذا، با در نظر گرفتن مبادی مذهبی تمدن درمی‌یابیم که در تمدن‌های بزرگ، فعالیت‌های اجتماعی، تجارب سیاسی، اقتصادی، اخلاقی، فکری و فلسفی، برخاسته از نوعی نگاه مذهبی و گرایش دینی بوده و برای جامعه اسلامی، رسیدن به تمدن، بازگشت و عمل به آموزه‌های اسلامی است.

The Role of Religion in Civilization making

This study aims to investigate the relationship between religion and civilization. The research method is descriptiveanalytical, and the results showed that with all the movements of civilizations, religion has been an influential and critical factor in producing, cultivating, and achieving civilization. The history of religions and divine prophets in the Holy Qur’an has stated the development of civilization. Because religion leads human beings to a cohesive and orderly social society, away from dispersion and disorder, and by presenting transcendent rationality, it advances human beings on the path to happiness and wellbeing. Therefore, considering the religious principles of civilization, we find that in the great civilizations, social activities, political, economic, moral, intellectual, and philosophical experiences arose from a kind of religious view and religious orientation, and for Islamic society, reaching civilization, return and action, it is based on Islamic teachings.